“Dan zijn er ook nog de veeleisende ouders die steeds bijdehanter worden. Ouders kunnen je als docent echt kapot maken.” Dat schrijft een anonieme lerares die zich zorgen maakt over de toenemende werkdruk op basisscholen. Helemaal ongelijk heeft ze niet. Ik ken schooldirecteuren die beweren vier tot vijf dagdelen per week bezig te zijn met ‘boze’ ouders. Op sommige scholen gaat er gewoon te veel verkeerd. En sommige scholen stellen helemaal geen grenzen aan jengelende kinderen en ouders. Scholen kunnen zelf veel verbeteren. Maar ook politiek Den Haag moet zich achter de oren krabben.
De anonieme lerares haalt het voorbeeld aan van een collega die moest verschijnen voor een tuchtcommissie. “Zijn dochter zou ruzie hebben gehad op het schoolplein en hij vond dat de docent had moeten ingrijpen. Ook vond hij dat zij ervoor moest zorgen dat zijn dochter haar fruit opat.” Het is natuurlijk een extreem voorbeeld. Maar het is absoluut zo dat veel leerkrachten de druk vanuit ouders als onprettig en zwaar ervaren. Een op de drie leerkrachten schijnt gepest te worden. Waaronder een groot deel door ouders.
Betrokken ouders zijn prettig. Positief kritische ouders zijn nodig. Zonder gerichte feedback en een gedeelde verantwoordelijkheid is goed onderwijs niet mogelijk. Ouders, kinderen en school hebben elkaar nodig. En een stevig gesprek kan hier en daar best op zijn plaats zijn. Problematisch wordt het als de verwachtingen onrealistisch hoog worden. En leerkrachten daar op geen enkele manier meer aan kunnen voldoen. Politiek Den Haag is daar deels verantwoordelijk voor.
Politici schijnen van mening te zijn dat leerkrachten verantwoordelijk zijn voor de motivatie van hun leerlingen. Scholen zijn inmiddels wettelijk verplicht zorg te dragen voor sociale veiligheid. Ze moeten er voor zorgen dat kinderen niet gepest worden. En ze moeten kinderen naar een niveau brengen dat gewoon niet voor iedereen is weggelegd. Bovendien moet het onderwijs van de politiek voortdurend anders.
Scholen moeten heel erg veel. En als het aan de politiek ligt moeten scholen ook steeds meer. Natuurlijk willen politici wel een stok achter de deur hebben. Dus leggen ze al dat ‘moeten’ vast in regels en wetten. “Anders nemen scholen hun verantwoordelijkheid niet.” Klagende ouders zijn van alle tijden. Lastige ouders ook. Als school moet je daar een weg in vinden. Maar als de politiek zegt dat de school ergens verantwoordelijk voor is, dan moet je niet raar op kijken als ouders alle verantwoordelijkheid ook met enige nadruk dáár neer komen leggen.
H. Goudsmits
9 november 2015
René, alweer de spijker op de kop!
Zelf heb ik (gelukkig) gedurende mijn loopbaan weinig of geen problemen met ouders gehad, maar voor de huidige leerkracht is deze tijd niet gemakkelijk!
Er komt immers véél te veel op het bord van de school terecht en dat is voor veel ouders inderdaad wel erg gemakkelijk. Leraren zijn idealisten en dat blijven ze ook wel. Maar het ideaal moet wel enorm groot zijn! Benijden doe ik ze in 2015 niet. Jammer dat er van dit prachtige beroep zoveel verloren gaat.