Veel scholieren vinden hun opleiding saai. En dat is niet goed voor hun motivatie. Voor een groot deel ligt dat aan de leraren. Dat beweert althans het kamerlid Duisenberg (VVD) in Trouw. “Minder dan de helft van de leraren is geïnspireerd,” stelt Duisenberg. Hij wil dat de Tweede Kamer afspreekt dat over vijf jaar alle leraren wel goed les kunnen geven. En dat ze kunnen omgaan met verschillen in de klas.
Dat zijn nog eens uitspraken! En wat een daadkracht weer! Het kabinet heeft namelijk 1,2 miljard uitgetrokken voor verdere professionalisering van docenten. En op initiatief van Duisenberg heeft de rekenkamer een manier bedacht om te meten of die investering inderdaad loont. Duisenberg: “Ik zou willen dat in 2020 geen enkele leraar meer ongeïnspireerd les geeft.” Mijnheer Duisenberg houdt van aanpakken.
Ik zou kunnen wijzen op het feit dat mensen de politiek saai vinden. En dat een groot deel van de politici blijkbaar zo ongeïnspireerd is dat mensen niet meer de moeite nemen om te gaan stemmen. Ik zou ook kunnen zeggen dat veel leerkrachten de ellende vanuit Den Haag zo moe zijn dat ze vooral geïnspireerd raken om het onderwijs zo vlug mogelijk te verlaten. Ik zou zelfs kunnen zeggen dat het zoveelste verantwoordingssysteem behoorlijk nutteloos is en nog meer energie kost. En ik zou kunnen aangeven dat slechte leraren echt niet beter les gaan geven omdat de Tweede Kamer dat heeft afgesproken. Ik doe dat allemaal niet. Maar wat dan wel?
Duisenberg is van mening dat leerlingen niet gemotiveerd zijn en dat docenten de verantwoordelijkheid hebben daar iets aan te doen. Hij gedraagt zich als de ouder die op een ouderavond komt omdat zijn kind nooit huiswerk maakt en aan de leerkracht vraagt wat hij daar aan dacht te gaan doen. Ik zeg niet dat leraren niet hun best moeten doen om inspirerende lessen te geven. Ik zeg ook niet dat alle leraren toppers zijn in hun vak. Ik zeg wel dat de leerling verantwoordelijk is voor zijn eigen motivatie. En dat de vraag of iets saai is er niet eens zo toe doet. Sommige dingen moeten gewoon. Ook, of misschien wel juist, als je er geen zin in hebt.
In plaats van zich druk te maken om leraren die er voor moeten zorgen dat puberende kinderen de lessen niet meer saai vinden (alsof dat ooit in de geschiedenis anders is geweest), zou Duisenberg zich druk moeten maken over de vraag waarom kinderen geen motivatie op kunnen brengen voor dingen die niet leuk zijn. Want dat is echt een groot probleem. Moeite doen, daar gaat het om. Niet alleen in het onderwijs, maar zeker ook daar buiten. Leraren raken echt niet geïnspireerd door de woorden van Duisenberg. En ze gaan er ook niet beter door lesgeven. En door leraren verantwoordelijk te maken voor de motivatie van hun leerlingen wordt het echte probleem alleen maar groter. “Ik ben niet gemotiveerd, mijnheer: u bent te saai. Doe er wat aan!” Jammer van al die daadkracht. Die had nuttiger gebruikt kunnen worden.
René Peters 
veratonino
12 juni 2015
Goed geschreven Rene. Is zo waar wat je schrijft!
Dirk K. (BeterOss)
12 juni 2015
Helemaal eens René => “Ik zeg wel dat de leerling verantwoordelijk is voor zijn eigen motivatie. En dat de vraag of iets saai is er niet eens zo toe doet. Sommige dingen moeten gewoon. Ook, of misschien wel juist, als je er geen zin in hebt.”
Moest bij het lezen van jou blog aan deze radio reportage denken “De klas van meester Gijs” … na wat zoeken toch teruggevonden 😉
http://bit.ly/1C2rCVU (tot 29:15)
Rein Akkermans
12 juni 2015
Na 40 jaar in het voortgezet onderwijs deel ik helaas de constatering dat het veel docenten aan genoeg enthousiasme ontbreekt. Maar daar houdt mijn sympathie voor Duisenbergs standpunt ook op.
Uit ervaring weet ik hoe belangrijk het enthousiasmeren van leerlingen is. Met enthousiaste leerlingen is het veel beter, leuker en effectiever werken. MAAR ik ben het eens met Rene Peters wanneer hij stelt dat enthousiasmeren niet alleen de verantwoordelijkheid is van docenten. En dat leerlingen (met hulp) moeten leren hun eigen enthousiasme te managen. En dat ze moeten leren ook motivatie op te brengen voor wat nu eenmal “saai” is.
Ook ga ik mee in zijn analyse dat veel docenten (keer op keer) ontmoedigd zijn door de steeds maar van bovenop opgelegd zogenaamde onderwijsvernieuwingen. Overheid, stop daar eens mee, zodat leerkrachten hun energie weer kunnen aanwenden waarvoor zij dit vak gekozen hebben: omgaan, begeleiden en leren van hun leerlingen !
En ja, ook uit eigen ervaring weet ik ,dat er docenten zijn, die hiervoor gewoon niet in de wieg gelegd zijn. Maar dat is bepaaldelijk niet uniek voor deze beroepsgroep. Dat kom je overal tegen en mag dus absoluut geen reden zijn voor de draconische maatregel die Duisenberg voorstelt.