125 jaar Karmel in Oss

Als je tegen mijn opa zei dat je iemand een goed mens vond, dan zei hij steevast: “Wacht met je oordeel tot je er mee hebt gedeeld. Heddur al mi gedild?” Kennelijk laten mensen zich pas echt kennen als ze moeten delen. En zeker als ze iets van zichzelf moeten delen. We horen allemaal hoe gezellig het er soms aan toe kan gaan bij de verdeling van een erfenis. En is de angst voor de stroom vluchtelingen, eigenlijk niet de angst dat ons wordt opgelegd om een stukje wereld met hen te delen? Gastbijdrage van Henk Peters, vice voorzitter van de Titus Brandsmaparochie, eerder uitgesproken als welkomstoord bij de viering van 125 jaar Karmel in Oss.

We vieren dit jaar dat Karmelieten 125 jaar lang een stuk van hun leven, hun spiritualiteit, dat wat hen beweegt, met ons in Oss delen. In onderwijs en pastoraat. In maatschappelijke betrokkenheid met oog voor het zwakkere. Met de wereldwinkel, het bedrijfspastoraat, ‘blijf van mijn lijf huis’, vreemdelingenpastoraat, media. Elk van hen op zijn eigen manier en naar zijn eigen aard. Maar ook op een eigen manier aardig. En bereid hoop, verdriet, vertrouwen en geluk te delen. Door gewoon een stukje levensweg met je op te lopen. Geen heiligen, nou ja een enkeling dan, maar herkenbare mensen met bereikbare idealen, die navolging verdienen.

We hebben het ondervonden, 125 jaar lang. En we kunnen als ervaringsdeskundigen zeggen: goed volk en ze kunnen delen. En na 125 jaar mag dan wel eens gezegd worden wat we teveel achterwege laten tegen elkaar te zeggen. Dat we waarderen dat zij het beste van zichzelf deelden met ons. Het is een groot genoegen dat niet alleen te kunnen doen tegenover de prior-provinciaal pater Jan Brouns. Maar ook tegenover de prior generaal uit Rome, pater Fernando Milan Romeral.

We zijn er trots op dat zij vandaag met ons bij EEN willen komen en willen voorgaan in deze dienst van dankbaarheid en vertrouwen. Want zij zijn eersten en gelijken van de Karmelieten die met en voor ons werkten, 125 jaar lang en nog vele jaren na vandaag hopen wij. We zijn dankbaar om wat we deelden met elkaar.