In bad met je dochter

In Denemarken is de nodige ophef ontstaan. De bekende komiek  Torben Chris, vertelde dat hij wel eens met zijn dochtertje van 2 in bad zat. Daarop brak een storm van kritiek los. “Die Chris is een pedofiel, dat kan bijna niet anders.”

Ze zijn in Denemarken wat dit betreft wel ver van de verharde weg geraakt zeg. Maar niet alleen in Denemarken. Volgens de Britse socioloog Frank Furedi zijn we in de hele westerse wereld nogal doorgeschoten in pogingen kinderen tegen allerlei onheil te beschermen. Zelfs zo ver dat een onschuldig tafereel van een vader, een kind en een badeend vooral associaties met misbruik oproept. Dat is toch raar?

Misbruik bestaat, daarover geen enkel misverstand. Weinig zaken zullen schadelijker zijn voor kinderen dan dat. Maar om nu ieder contact tussen volwassenen en kinderen door een bril van mogelijk misbruik te bekijken, dat gaat wel erg ver. De enkele man die werkt op een kinderdagverblijf wordt met argwaan bekeken. En binnen het onderwijs gaan hier en daar stemmen op om fysiek contact tussen volwassenen en kinderen tot een absoluut minimum te beperken.

Met het koste wat kost willen voorkomen van ook maar de minste schijn van seksuele intimidatie of misbruik, gaat ook veel kostbaars verloren. Voor de meeste mensen is het nog wel duidelijk dat er iets van intimiteit kan bestaan zònder seksuele context. Zoals het badderen met een kind bijvoorbeeld. Of het stoeien met een leerling. We zijn al aardig op weg. Maar ik hoop niet dat we nog verder de kant van Denemarken op gaan. Al lijkt het daar wel op.