Laatst schreef ik een blog over een 90-jarige die geen traplift kreeg van de gemeente Alphen aan den Rijn. Iemand reageerde als volgt: “De overheid vindt dat senioren langer thuis moeten blijven wonen. Dus zullen er vaker woningaanpassingen gedaan moeten worden. Dat spaart een hoop geld uit. Want wonen in een verzorgingshuis is veel duurder dan thuis wonen. Omdat de overheid wil dat senioren langer thuiswonen, moet diezelfde overheid al die aanpassingen ook maar betalen.” Deze en vergelijkbare redeneringen hoor je vaak.
De redenering lijkt zo logisch. Als jij wilt dat ik iets doe dat jou geld bespaart, dan investeer je er maar in. Daar lijkt geen speld tussen te krijgen. Maar er is geen anonieme overheid die wil dat mensen langer thuis blijven wonen. Die overheid is gekozen door burgers die vinden dat er zuinig met belastinggeld moet worden omgesprongen. De belastingbetaler wil geen mensen in tehuizen zolang ze zelfstandig kunnen wonen. En ik denk echt dat mensen daar zelf deels verantwoordelijk voor zijn. En niet meteen naar de overheid moeten kijken. Laat ik met wat voorbeelden duidelijk maken wat ik bedoel.
‘De overheid’ wil dat mensen gezonder gaan leven. Want een ongezonde levensstijl draagt bij aan hogere zorgkosten. Dus zullen mensen meer moeten bewegen, moeten stoppen met roken en meer groente en fruit moeten eten. Dat spaart een hoop geld uit. Want gezonde mensen hebben een lager ziekteverzuim, gebruiken minder medicijnen en gaan minder vaak naar de dokter. Toch hoor ik geen brede maatschappelijke discussie over de vraag of groente en fruit gratis moeten worden aangeboden. En of abonnementen op sportclubs door de belastingbetaler moeten worden betaald.
“Als jij wilt dat ik iets doe dat jou geld bespaart, dan investeer je er maar in”, is een logische redenering. Maar hij gaat maatschappelijk gezien niet op. “Als jij wilt dat je hulp krijgt wanneer dat nodig is, dan zorg je er maar voor dat dat moment zo laat mogelijk aanbreekt”, is net zo’n logische redenering. Die hardvochtige kant moeten we wat mij betreft niet op. Maar de tijd dat we vooral keken naar de overheid (de belastingbetaler) als investeerder in onze persoonlijke leefsituatie is wat mij betreft ook wel voorbij.
Cees
15 mei 2015
Ik mis toch wat empathie Rene bij degene die dat niet voor elkaar hebben gekregen.
renepetersoss
15 mei 2015
Ik probeer slechts een redenering die erg logisch lijkt te ontkrachten Cees. Vind je dat ik daar ongelijk in heb?
Rein Akkermans
15 mei 2015
Naar aanleiding van de twee genoemde blogs: een niet helemaal hypothetische casus. Ik woon in een gewoon koophuis dat is afbetaald. Mijn vrouw en ik zijn een eind in de zestig, vrij goed gezond en leven ook vrij gezond. Beiden zijn nog goed ter been, maar het is denkbaar dat nu nog lichte problemen met knieën en heup toch zullen verergeren. En dat dan een traplift nodig is. Ons huis is verder redelijk goed aangepast voor senioren.
Wat te doen ?
Verhuizen naar een nu al aangepaste woning gelijkvloers ?
Gewoon wachten en indien nodig een appel doen op de gemeente voor een bijdrage (let wel: geen gehele betaling) aan een traplift ?
Tot voor kort hadden wij het idee om zo lang mogelijk in ons huis te blijven wonen. Daarna, indien noodzakelijk zoals onze ouders, verhuizen naar een bejaarden/verpleeg/verzorgingshuis.
Vertel ons, wethouder, wat is de maatschappelijk verantwoorde handelswijze in deze ?
Waarop kunnen wij in onze gemeente Oss volgens de gemeentelijke toepassing van de WMO een beroep doen ?
renepetersoss
15 mei 2015
Dag Rein, als mijn blogs je aan het denken hebben gezet ben ik al tevreden Rein. Dat is de bedoeling van mijn schrijfsels. Als een traplift nodig blijk over een aantal jaar, dan kan dat natuurlijk. Nu en in de toekomst. Maar het is niet onverstandig nu al te kijken of jullie woning nog beter aangepast kan worden op senioren. En daarin kun je ook best veel zelf doen zonder al te hoge kosten.
Rein Akkermans
15 mei 2015
Dank voor je reactie. Precies om genuanceerd over allerlei na te denken, lees ik ook deze blog. Prima !
Ik ben eindredacteur van ANBOActief en zou graag in dit blad wat schrijven over “woningaanpassingen” voor senioren. Waar kunnen lezers hier meer informatie over, dan wel hulp bij krijgen ?
renepetersoss
15 mei 2015
Ik stel voor dat we een kop koffie drinken met het hoofd van onze WMO-afdeling erbij. Akkoord?
Rein Akkermans
16 mei 2015
Graag ! Doe maar voorstel voor dag tijd en plaats.
cees
16 mei 2015
Rene als je zaken zo simpel maakt zou iedereen het met je eens kunnen zijn. In jouw stuk is de nuancering verdwenen. Dit nieuwe beleid is pas een paar jaar oud, hoe hebben mensen zich daarop voor kunnen bereiden. We hebben ons land opgevoed met het beeld dat de overheid wel voor je zorgt als je oud en kwetsbaar bent, die knop zet je niet in een keer om. Ik ben het dus met jouw visie niet oneens, wel met het thempo waarin dit gaat. Daarnaast zijn er velen die zich om diverse redenen niet voor kunnen bereiden. Mensen zonder netwerk, zonder kinderen hebben het vreselijk moeilijk. Andere groepen die het zwaar voor hun kiezen krijgen zijn de mensen die aan de onderkant van de samenleving leven. Mensen met beperkte financiele en of verstandelijke vermogens hebben steeds meer moeite om in het hier en nu overeind te blijven, laat staan zich voor te kunnen bereiden op de toekomst. We lijken een samenleving te worden voor winnaars, als je niet mee kan is dat eigen schuld, dikke bult lijkt wel. Nogmaals ik denk dat we als verzorgingsstaat doorgeschoten zijn en dat we veel meer van elkaar mogen vragen. Een beetje meer empathie voor hen die dat niet kunnen zou op zijn plaats zijn.
jody
16 mei 2015
Rene, als het zo eenvoudig is dan waren er weinig of geen problemen ,de overheid wil van alles gezonder eten, meer bewegen en niet meer roken enz maar je vergeet een ding de overheid (gemeente ambtenaren ,de tweede kamer en de rest van de ambtenaren )worden betaald door de burgers , en dan mag je als burger toch wel wat meer service verwachten ,en dat mis ik vooral voor alleenstaanden en ouderen toch wel, het lijkt allemaal vanzelfsprekend maar dat is het echt niet.