Het schijnt een uitspraak te zijn van president Obama. “Saving money, saving lives.” Betere zorg kost met andere woorden minder geld. Ik kende de uitspraak niet. Maar in deze podcast legde oud-minister Ab Klink het principe aan me uit. En het werkt. Niet alleen in ziekenhuiszorg, maar ook in de jeugdzorg. Door de zorg te verbeteren kunnen we veel geld besparen. En ook dat laatste is hard nodig.
Als er bespaart moet worden op de kosten, dan gaat onze fantasie vaak niet verder dan het drukken op tarieven. Maar dat is het laatste wat je moet doen. Ook hier geldt: goedkoop is duurkoop. Een wijkteam dat wegens geldgebrek met onderbezetting kampt of bestaat uit onervaren krachten, zal veel meer doorverwijzen naar gespecialiseerde hulp. Aan de ene kant om van de enorme workload af te zijn. En aan de andere kant omdat ze niet in staat zijn om zelf hulp te bieden.
Het klinkt zo logisch. En dat is het ook. In een ziekenhuis helpt het om zeer ervaren doktoren op de eerste hulp te hebben. Dat scheelt veel opnames. En veel onnodige zorg die hoe dan ook schadelijk is. In de jeugdzorg geldt hetzelfde. Een kind met een trauma dat zich meldt, heeft geen hele serie aan zorg nodig om teruggetrokken of juist agressief gedrag aan te pakken. Het heeft een traumabehandeling nodig. Maar zo’n trauma moet wel herkend worden. En er zijn honderden voorbeelden.
Onnodige zorg schaadt altijd. Het schaadt de persoon in kwestie. En het kost vreselijk veel geld. Geld dat niet uitgegeven kan worden aan hulp die wel degelijk nodig is. Door aan de voorkant te investeren in goede voorlichting en goede gesprekken blijkt veel zorg inderdaad onnodig te zijn. Sommige zaken gaan vanzelf over. En met sommige zaken moet een mens leren omgaan. Aan de voorkant investeren in goede gesprekken loont. Het gaat niet om het bieden van veel of snelle zorg. Het gaat om het bieden van de juiste zorg.
Veel gemeenten staan voor een enorme uitdaging. De financiën staan dermate onder druk dat aan bezuinigingen niet valt te ontkomen. Ik zou iedere wethouder en ieder raadslid willen aanraden eerst te luisteren naar het verhaal van Ab Klink. Het kan veel beter. En het wordt daardoor veel goedkoper. Blijven drukken op tarieven, de toegang bemoeilijken of de wachtlijsten extreem laten oplopen is niet de juiste weg. Net zo min als het sluiten van allerlei voorzieningen om slecht werkende zorg te blijven bekostigen. Het kan beter en dus goedkoper. Luister naar deze podcast.
Peter
5 september 2020
Citaat:
“Het klinkt zo logisch. En dat is het ook. In een ziekenhuis helpt het om zeer ervaren doktoren op de eerste hulp te hebben. Dat scheelt veel opnames.”
Geldt ook voor het basisonderwijs: Zet de meest ervaren (lees: de beste !) leerkrachten in de onderbouw. Dat scheelt veel gebrek aan basale kennis en vaardigheden in het almaar dalende onderwijsniveau.
Peter van der laan
5 september 2020
POH jeugd bij huisartsen is een voorbeeld van investering die zich zelf terug verdiend. 60% minder doorverwijzing naar jeugdzorg is dan de praktijk.
Gerard Steverink
5 september 2020
VOLKOMEN MET JE EENS. In mijn opleiding had ik ook te maken met de 2-jarige voortgezette opleiding maatschappelijk werk. Ik denk min of meer vergelijkbaar met nu een post HBO o.i.d. Deze opgeleide mensen werkten heel vaak ook aan de intake van hulp vragen en met succes. Ervaren krachten heb je aan de intake nodig. Dit leidt absoluut tot minder kosten en meer kwaliteit. En zo zou het in alle geledingen van zorg en onderwijs moeten zijn.
Ja ook bij de zgn keuken tafel gesprekken. Ook bij case managers bij bijv. Alzheimer etc etc. Het rendement ook het economisch rendement is dan ongetwijfeld hoog.
Edith
5 september 2020
Wat ik niet begrijp is dat er zoveel verschil zit in gemeentes, qua zorg, sommige gaan wel alles tot op de bodem mee uitzoeken totdat ’t kind bop goede plek zit en juiste begeleiding heeft, en bij andere word je beetje aan lot overgelaten. Beschermd/ begeleid wonen zit qua huur ook erg veel verschil, bij de een 600euro,bij de andere 125 tot 250. Dan zou je zeggen bij 600euro is de beste zorg maar weet niet waar ’t geld naartoe gaat maar niet echt erzijn voor client. En op nummer 1vind ik echt dat er veel beter moet worden geluisterd naar de ouders, die kennen ’t kind ’t allerbeste.