Als het ontbreken van een woning het probleem is, dan is een uithuisplaatsing niet de oplossing. Dat lijkt me logisch. Maar dat is het blijkbaar niet. Soms hoor je verhalen die zo absurd zijn dat ze haast niet waar kunnen zijn. En dan blijken ze toch waar. Wat te denken van de volgende casus?
Een alleenstaande moeder heeft vier kinderen. Maar na een lastige scheiding helaas geen woning meer. Ze woont met haar vier kinderen nu eens tijdelijk bij vrienden. En dan weer een poosje bij familie. Het is een goede moeder hoor. Ze zorgt goed voor haar kinderen. Maar de omstandigheden zijn verre van ideaal. Gelukkig gloort er hoop aan de horizon. En komt er hulpverlening op gang.
De situatie is moeilijk. Maar eigenlijk ook best overzichtelijk. Moeder en kinderen hebben geen vaste woon- en verblijfplaats. Dat is een groot probleem. Het is meestal niet gemakkelijk om een urgentieverklaring en dus een woning te krijgen. Maar gelukkig maakt de wet voor vrouwen met minderjarige kinderen een uitzondering. Dus zou het probleem snel verholpen moeten zijn. Want de oplossing lijkt simpel.
Maar om een woning toegewezen te krijgen, moet een mens ergens ingeschreven staan. Dat is bij mensen zonder woon- en verblijfplaats uiteraard niet altijd het geval. In het geval van deze moeder ook niet. En dus is een woning niet zomaar te regelen. Natuurlijk kan moeder terecht in de maatschappelijke opvang. Maar dat is geen plek voor vier jonge kinderen. Instanties dreigen de kinderen dan ook (tijdelijk) uit huis te plaatsen.
Huh? Maar dat is onnozel! Als het ontbreken van een huis het probleem is, dan is het uit huis plaatsen van kinderen toch niet de oplossing? Nog afgezien van de enorme kosten. Nog afgezien van het menselijk leed. Nog afgezien van alle praktische bezwaren. Je moet wel een enorme bureaucraat zijn om daar de logica van in te zien. Hoe moeilijk kan het zijn? Een vrouw met kinderen heeft een woning nodig. En heeft recht op een urgentieverklaring. Zorg dan in Godsnaam voor die woning. En laat die kinderen waar ze horen. Bij hun moeder.
René Peters 
Marti de Brouwer
15 juni 2018
En als je dat niet doet heb je buiten veel leed ook heel veel kosten. Deze dingen moeten gewoon geregeld worden.
Cor Toorenburg
15 juni 2018
Wat een idioten die dit zo hebben bedacht, een gemeente kan hier ook een tijdelijk res inschrijving doen, wit ook bij opvang van leger des Heils geregeld. Hebben ze dan geen idee wat ze het gezin aan doen. Dit land wordt steeds idioter. Hoeveel vrouwen met kinderen zitten niet in de blijf van mijn huis opvang chelters. Oplossingen voor het gezin en niet voor het systeem.
Willie
15 juni 2018
Verander in de regeling het woordje “uit” door “in”; instanties dreigen de kinderen in huis te plaatsen. Oei, oei, oei, dat gaat tegen het protocol in en dat kan niet zo maar. We kiezen liever voor oplossingen die ten nadele zijn van moeder, van de kinderen, van de kas, van de ratio en van het hart, want daarvoor hoef je immers niet af te treden. Dat is vermoedelijk toch het nadeel van de secularisering, dat mensen niet meer zo nu en dan in de kerken de lezing horen: “de wet is er voor de mensen, niet de mensen voor de wet”. Dat is de meer verheven variant van ten dienste van de mensen af en toe “buiten de lijntjes durven kleuren”.
Vivian Catharina Seitzinger
15 juni 2018
Niet te geloven dit! Wanneer gaan ze in Nederland eens de gezinnen helpen i.p.v. ze verder naar de verdommenis te helpen!!!