Volgens onderzoek dat uitgevoerd is door de Rabobank en het Nibud, leggen maar heel weinig mensen wat geld apart om tegenslagen in de toekomst op te kunnen vangen. “Van mensen die voldoende financiële ruimte hebben om te kunnen sparen doet slechts 39% dat.” De Rabobank spreekt van een ‘financiële dode hoek’.
Jeetje, eigenlijk zijn die conclusies best schokkend. Dat veel mensen gewoon geen geld opzij kunnen leggen, omdat ze iedere cent nodig hebben om rond te komen, dat is algemeen bekend. Dat mensen die dat wel kunnen, dat ook niet doen, vind ik toch opvallend. Niet alleen zou het fijn zijn, wanneer een kleine tegenslag (auto of wasmachine kapot) zonder problemen opgevangen kan worden. Maar enige vermogensopbouw voor de toekomst kan zeker geen kwaad.
Hoeveel mensen hebben een aflossingsvrije hypotheek en beseffen niet dat ook die ooit afgelost moet worden? En hoeveel dertigers hebben niet door dat ze pas op hun 71ste recht hebben op AOW? In eerste instantie is een mens verantwoordelijk voor zijn eigen financiële situatie. Nu, maar ook in de (verre) toekomst. Dat veel mensen dat blijkbaar niet beseffen (en er in elk geval niet naar handelen) baart wel zorgen. Zijn financiën eigenlijk onderwerp van gesprek in de opvoeding van kinderen? En binnen een relatie? Bij ons wel. Bij jullie?
René Peters 
Henk
17 februari 2018
Absoluut wel. Financieel beheer in de huishouding vormt voor ons een normale gang van zaken. Je kunt de EUR tenslotte maar 1 keer uitgeven; overleg is belangrijk om in de zwarte cijfers te blijven. Ditzelfde geldt voor het sparen van een reserve. Een buffer geeft meer rust.
Jos van der Leeuw
18 februari 2018
Dag René,
Op de eerste plaats zou ik dan graag de definitieve willen kennen van “de mensen die dat wel kunnen”. Het is namelijk ook algemeen bekend dat de middeninkomens, het enorm moeilijk hebben met overleven. De lage inkomens worden op velerlei gebied ondersteund, maar de middeninkomens staan er over het algemeen alleen voor.
Van af welk inkomen vindt men dan dat er ruimte is om te sparen? Is dat dan wellicht niet ook een inkomensniveau waarop gedacht wordt dat tegenvallers met de lopende inkomsten kunnen worden opgevangen?
Als de overheid wil dat haar burgers spaarzamer worden, zal ze dat moeten belonen en niet op buitengewoon onbehoorlijke en onbetrouwbare wijze moeten afstraffen.
Henk
18 februari 2018
Je kunt een laag of middeninkomen hebben en toch, misschien op bescheiden schaal, sparen. Een hoger inkomen betekent niet per definitie dat er (meer) wordt gespaard. Soms is het tegenovergestelde het geval. Financieel beheer in een huishouding kan met een zekere mate van discipline worden gerealiseerd.