Roze jaar in Oss en ‘s-Hertogenbosch

Het was een beetje wennen. Ik geef het toe. Ik ben een dag of tien geen wethouder meer. Dus was ik als geïnteresseerde burger aanwezig bij de aftrap van het ‘Roze Jaar’ in Oss en ‘s-Hertogenbosch.  Een jaar waarin we extra stilstaan bij het belang van acceptatie van alle mensen, ongeacht hun geaardheid. Het was een beetje wennen. Maar mooi was het wel. Ik ben trots dat we in onze regio diversiteit niet alleen accepteren. Maar dat we het belang ervan actief uitdragen.

Diversiteit staat in Oss al jarenlang vrij prominent op de agenda. Acceptatie van LHBT’ers is wel normaal. Maar het is niet vanzelfsprekend. Het blijft zogezegd onderhoudsgevoelig. Oss maakt zich al jarenlang hard voor de volledige acceptatie van mensen van welke geaardheid dan ook. Dat Oss samen met ‘s-Hertogenbosch het roze jaar en roze zaterdag mag organiseren, komt dan ook niet uit de lucht vallen.

Roze Zaterdag is een leuk feestje. Samen vieren dat mensen hier gezien mogen worden zoals ze werkelijk zijn, blijft belangrijk. Maar het is niet voldoende. Net als de afgelopen jaren zullen er activiteiten en projecten rondom bijvoorbeeld onderwijs, sport en zorg worden georganiseerd. Alleen net een beetje meer. Ik zie het Roze Jaar als een voorlopig hoogtepunt. En als start voor een volgende fase in de emancipatie van mensen.

Het was een mooi gezicht. Het gemeentehuis was uitgelicht in regenboogkleuren. En de aankleding van de nieuwjaarsbijeenkomst was al even kleurrijk. Onze burgemeester Wobine Buijs stond in haar toespraak uitgebreid stil bij het belang van acceptatie en diversiteit. En mijn opvolgster, Annemieke van de Ven, deed hetzelfde. Een tijd geleden kreeg ik een mail van een homoseksuele man, die jaren geleden in Amsterdam was gaan wonen. Hij zou het in zijn jonge jaren niet gedacht hebben. “Maar Oss is een voorbeeld voor veel gemeenten.” Daar is wat betreft aandacht voor emancipatie en acceptatie geen speld tussen te krijgen. En zo hoort het!