Breturn

Na Boris Johnson heeft nu ook Nigel Farage de pijp aan Maarten gegeven. Het doel is immers bereikt. Groot Brittannië vertrekt uit de EU. Nu het echte werk begint stappen ze dus op. En mogen anderen de rommel opruimen. Niet iedereen neemt ze dat in dank af. “Is this what they meant by Project Leave?”, kopt de Britse krant Metro.

Misschien dat menig Brit zich inmiddels achter de oren krabt. Die Brexit is ineens geen grap meer. Het lijkt ineens een feit. De gevolgen zijn nu al aanzienlijk. Politiek is Groot-Brittannië vrijwel stuurloos. En de economische gevolgen zijn merkbaar en groot. Nu Johnson en Farage zijn opgestapt, voelen veel mensen zich toch een beetje voor de gek gehouden. Uitreden en opstappen, dat is toch niet hetzelfde?

Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Een tweede referendum, omdat de uitslag van de eerste bij nader inzien niet bevalt, zit er waarschijnlijk niet in. Misschien kan er iemand opstaan met een verhaal dat ook op de langere termijn hout snijdt. Ik voorspel een hoge opkomst. En ik verwacht een klinkende overwinning voor de partij die de verkiezingen ingaat met de belofte Groot-Brittannië terug te laten keren op haar schreden. Geen Brexit maar een Breturn.