Er is de laatste decennia op veel plaatsen hard gewerkt om de kerk van Bekkers af te breken. Het moest anders. Het moest recht in de leer. Geloof ging niet meer om mensen, maar alleen om God. Je bent óf katholiek óf niet. En wat katholiek genoemd mag worden, staat vrij nauwkeurig omschreven. Mensen als de Osse pastoor Mennen kunnen dat haarfijn uitleggen. Recht is recht en krom is krom. Er is bij hen geen speld tussen te krijgen. De meeste gelovigen lopen uit de pas. Behalve een kleine, heilige restgroep.
Maar wie God zoekt in starre regels, een overdreven nadruk op traditie, een vrome houding en een reactionaire wil om alles (tegen beter weten in) toch vooral zo te houden als het was, komt bedrogen uit. De meeste gewone gelovigen zijn daar inmiddels achter. Velen geloven en handelen nog steeds vanuit liefde. Velen zoeken op de tast nog steeds naar God. Maar in een harteloze kerk vinden ze hem niet meer.
Maar er is hoop. Paus Franciscus slaat een andere toon aan. En met hem bisschop De Korte. Hun boodschap van liefde spreekt aan. Het gáát weer ergens over. Een levend geloof schept ruimte. Ruimte voor mensen om door hart en handen Gods aanwezigheid zichtbaar te maken. Wie slechts vroom leeft volgens regels en tradities, maar niets doet, behalve anderen de maat nemen, draagt in niets bij aan een betere wereld. Paus Franciscus en bisschop De Korte laten zien dat het anders kan. Vol verwachting klopt mijn hart.
Lily
14 mei 2016
Ik verwacht ook iets moois: eindelijk beweging en actie! Ja ik blijft een zestigerjarenkind! Hoop doet leven en leven is hopen en geloven en liefhebben.
Daan de Wildt
14 mei 2016
De nieuwe spirit in de katholieke kerk geeft ook hoop voor anders gelovigen. Ik heb in de jaren ’90 de samenwerking tussen katholieken en protestanten in Almere afgebroken zien worden door bisschoppelijk ingrijpen in de gezamenlijke eucharistie/avondmaalsvieringen. Gelukkig laat de Geest zich niet beperken door (kerk)muren tussen mensen. Dat heb ik pas ook mogen ervaren bij de Berlijnse muur en de contacten met christenen in Praag.
Ans van derburgt
17 mei 2016
Gelukkig is de bisschop iemand die kan luisteren naar de gewone mens en naar de mensen kijkt. Ook heeft hij de een hart en spreekt ook van uit zijn hart en leest niet voor het geen een ander aan papier heeft toe vertrouwd.Hij spreekt de juiste taal en verstaanbaar voor iedereen. En haalt geen heilige uit de kast waar niemand ook van gehoord heeft.