De nieuwe studentenpastor van de Radboud universiteit zegent geen homostellen. Dat schrijft katholiek.nl. Homostellen inzegenen kan niet volgens de officiële regels van de kerk. Maar wie handelt naar de letter van de wet, handelt niet per definitie juist. Een regel kan het gezond verstand en het geweten niet vervangen. En de liefde tussen twee mensen ontkennen of veroordelen is volgens mij gewoon fout.
Berichten zoals deze doen mij pijn. En ik snap het ook echt niet. Als katholiek verwacht ik van pastores dat ze in dialoog met mensen de weg van liefde proberen te bewandelen. Natuurlijk is kannibalisme geen kwestie van smaak. Er zijn grenzen. En natuurlijk moeten die verdedigd worden. Maar wat kan er in Godsnaam mis zijn met twee mensen die van elkaar houden?
Regels zijn gemaakt door mensen. En dus kunnen die regels ook veranderd worden. Of desnoods worden genegeerd. Van pastores, die mensen in hun meest menselijke en kwetsbare momenten horen te begeleiden, mag verwacht worden dat ze zelfstandig nadenken en hun geweten laten spreken. God (liefde) is belangrijker dan welke kerkelijke leerstelling dan ook. Het blind volgen van regeltjes is voor mij geen bewijs van heiligheid, maar van geestelijke luiheid.
De voorganger van de huidige studentenpastor dacht er zo over: “Als ik signalen krijg dat op een verhouding tussen twee mannen of twee vrouwen Gods zegen rust, zijn ze bij mij aan het goede adres. Ik zou in gewetensnood komen als ik ‘nee’ zou zeggen tegen zo’n relatie. Dan zou ik de kerk belangrijker vinden dan God. Dat mag niet, dat is ketterij. Dus kan ik in zo’n geval niet anders dan vorm geven aan die liefde.” Zo’n houding past mij beter.
René Peters 
Jan van Velthoven
3 april 2016
Triest, maar de studenten zullen hun weg hopelijk toch vinden. Kinderen zijn uiteraard kwetsbaarder. In dit verband is het daarom
wellicht goed eens aandacht te vragen voor opvoedingspraatjes uit de reactionaire katholieke hoek. Ga eens naar een website als http://www.angelfire.com/rnb/mariabode/kind001.htm Met bijvoorbeeld deze tekst over het huwelijk van homo’s: “KathoKids en het Homo-huwelijk:
Als je van plan was later een homofiele relatie (dat is een soort huwelijk tussen twee vriendjes of twee vriendinnetjes) te beginnen, is het belangrijk te weten dat officieel een Rooms Katholieke inzegening daarvan onmogelijk blijft. Over het zogenaamde ‘nichten’ of ‘potten’ huwelijk stuurden de Nederlandse bisschoppen (de chefs van de priesters) een brief aan “degenen die een pastorale opdracht hebben”. Daarmee bedoelden de bisschoppen de priesters die huwelijken inzegenen.
De bisschoppen stellen dat ze niets moesten hebben van die protestantse fratsen, waarbij door een dominee (priesterachtige man) of domina (een protestantse priesteres) in de kerk mannen met mannen en vrouwen met vrouwen inzegenen. Of, zoals onlangs in Skandinavië gebeurde, een vrouw met haar hondje. Bij de protestanten lijkt dit alles heel normaal te zijn. De Nederlandse bisschoppen stellen dat een kerkelijke huwelijksinzegening alleen kan plaatshebben bij een levensovereenkomst tussen “man en vrouw” die gericht op het voorbrengen van kinderen. Dit hebben ze niet zelf bedacht, maar dat zijn de richtlijnen uit Rome. Als je persé wilt trouwen, dan doe je dat om (katholieke) kinderen te maken.” Als het niet zo triest was zou je er om kunnen lachen. Als je toch op deze site bent niet vergeten om het verhaal over de heilige franse mystica Margaretha-Maria Alacoque te lezen. Lichtend voorbeeld voor katholieke meisjes (naar mijn idee toch vooral die met een fetishistische aanleg, dat wel).
Frits Hendriks
3 april 2016
Beste René,
Je gaat in één stap van homoseksuele relaties inzegenen naar het ‘ontkennen’ van homoseksuelen. Dat vind ik wat snel gaan. En dat zal de nieuwe studentenpastor ook vinden. En de oude waarschijnlijk ook. Want, inderdaad, zoals jij zegt: we moeten als katholieken met elkaar in gesprek blijven over de liefde. Daarbij moeten we dan ook respect hebben voor de vrijheid van opvattingen van anderen. Als er fundamentele rechten worden geschonden, mag je aan de schande!-bel trekken. Dat moet dan zelfs. Het ingezegend krijgen van een relatie kun je echter moeilijk een fundamenteel grondrecht noemen.
Laten we de nieuwe studentenpastor dan ook zijn werk doen in een omgeving waar heel veel homoseksuelen zich welkom voelen. En laten we met hem in gesprek blijven. Hem nu te schande maken, zal hem enkel verharden. Als jouw mening daadwerkelijk de betere is, zal ze overwinnen. Noem dat naïef. Ik noem dat geloof.
jeanny
3 april 2016
Erg goed verwoord weer René. Dank voor je visie!!
Stef Koning
4 april 2016
Mooi dat je het onder de aandacht brengt. Los van waar het hier om gaat, zie ik het in een groter verband: het feit dat er onderscheid gemaakt wordt door ‘de ene pastoor wel en de andere niet’. Ik merk dit in Polen ook, een land waar met name in de dorpen een pastoor zijn stempel nog heel erg op de samenleving drukt. Hier wordt vaak uitgeweken naar andere dorpen waar de pastoor wel oogluikend toestaat daar waar de eigen pastoor zijn naam niet onder wil zetten. Soms is dit een principekwestie, soms ook een kwestie van geld (helaas).
Het stoort mij dat er weer geen rechte lijn in wordt getrokken. Je moet als burger (welke orientatie) dan ook overal gelijk behandeld worden? Er zijn regels en het is natuurlijk prima om die regels in de loop der tijd eens te herzien… Passen ze nog wel bij de samenleving? Zijn ze nog wel van deze tijd? Ondanks dat ik niets met homofilie heb, vind ik het prima wat die pastoor hier doet. Hij kijkt naar daar waar het echt om gaat en niet om de regels die er gelden, echter dan kloppen de regels dus niet. Duidelijk dus dat er in een groter verband naar die regels wordt gekeken omdat anders een ieder straks weer eigen rechter gaat spelen en het hek over de dam is…
jody
4 april 2016
Hebben ze dan helemaal niets geleerd wat er vroeger allemaal is
voor gevallen in de Katholieke kerk ga met de tijd mee.