Persvrijheid in Luttelgeest

Tijdens een informatieavond over de komst van een AZC in Luttelgeest, was een noodverordening van kracht. Binnen een straal van 5 kilometer werden alle buitenstaanders geweerd. En dus kon de pers zijn werk niet doen. Dat werd de burgemeester niet in dank afgenomen.

De pers hoort zijn werk te kunnen doen. Dat is waar. Maar er is ook een andere waarheid. Als beginnende leerkracht vertelde een collega over iets dat hij meegemaakt had tijdens een bezoek aan New York. Vlakbij het hotel waar hij de nacht zou doorbrengen trad elke avond een dakloze verhalenverteller op. Hij besloot te gaan kijken.

De verhalenverteller vertelde iedere avond om acht uur precies een verhaal, staande in het midden van een droge fontein. Hij had daarmee enige bekendheid verworven. Dus het was zaak op tijd te zijn. Anders stond je achteraan en zag je niets. Ruim op tijd was hij dus bij de fontein. De verhalenverteller was er ook al. En hij kreeg ruzie met een andere dakloze man.

Schreeuwend trokken de verhalenverteller en zijn ‘collega’ de nodige aandacht. En al snel was het rond die fontein net zo druk als het normaal rond acht uur zou zijn. Even snel liep de ruzie uit de hand. Schreeuwen werd duwen. Duwen werd slaan. En de politie werd gebeld. Nu werd het pas echt spannend. Dit was bijna beter dan het verhaal van de verteller. Want hoe zou de politie in het midden van die fontein de beide kemphanen uit elkaar weten te houden?

De politie deed iets verrassends. In plaats de lege fontein in te stappen en met geweld of overredingskracht de vechtende mannen tot bedaren te brengen, stuurde men het publiek weg. Er was immers niets te zien waar een normaal mens blij van zou worden. En als bij toverslag stopten de mannen met vechten. Zonder publiek was er blijkbaar niets aan. Het verhaal ging die avond niet door. Maar mijn oudere collega had genoeg gezien.

Zou het zo kunnen zijn dat toeschouwers ook invloed hebben op gebeurtenissen? Tijdens een uitzending van nieuwsuur gaf de burgemeester van Luttelbroek uitleg over zijn beslissing. Heel eerlijk gezegd overtuigde die uitleg me niet helemaal. Maar hij had gelijk toen hij zei dat mensen anders reageren zodra de camera’s op hen gericht zijn. Persvrijheid is een groot goed. Maar de observatie van de burgemeester is er toch een om over na te denken vind ik.