Het COA heeft een kerstactiviteit voor vluchtelingen uit de noodopvang in Ede en klanten van de voedselbank afgelast. Zij zouden een gratis ochtendje mogen zwemmen. Dat schrijft de Telegraaf. In een ingezonden dreigbrief in een huis-aan-huisblad, werd gewaarschuwd voor taferelen als in Geldermalsen als deze kerstactiviteit doorgang zou vinden. En dus gaat het feest niet door.
In mijn jeugd liepen ze op ieder schoolplein rond. Van die jongetjes (meestal niet al te slim) die door hun dreigende en intimiderende houding de sfeer probeerden te bepalen. Echt geweld gebruikten ze zelden. Dat was ook niet nodig. Want de overgrote meerderheid van de kinderen gaf zulke jongetjes hun zin. Dan waren ze van het gezeur en gejengel af. De rest koos er voor om ergens anders te gaan spelen.
Gelukkig liepen er op die schoolpleinen ook leraren rond. En die grepen in wanneer een intimiderend jongetje echt voet aan de grond dreigde te krijgen. Anderen lieten oogluikend toe dat zo’n jongetje door een leerling uit een hogere klas terecht werd gewezen. Het mechanisme was helder. Door intimidatie kon je onder leeftijdsgenoten een heel eind komen. Maar er waren ‘hogere machten’ die er voor zorgden dat (dreigen met) geweld nooit echt kon lonen.
Onder volwassenen werkt het niet anders. 80% van de mensen kijken weg of geven toe wanneer er verbaal geweld gebruikt wordt. Je hoeft niet eens echt geweld te gebruiken om je zin te krijgen. Een beetje dreigen en een grote bek opzetten is meestal al genoeg. De overheid en overheidsinstanties moeten in zo’n geval niet toegeven natuurlijk. En zeker ook niet wegkijken. De overheid moet als een schoolmeester op het schoolplein uit mijn jeugd, krachtdadig ingrijpen. Anders loopt het gierend uit de klauwen.
Het ziet er toch uit wanneer een kerstactiviteit voor vluchtelingen en klanten van de voedselbank wordt afgelast omdat een idioot in een krantje schrijft dat hij het daar niet mee eens is! Alsof de schoolmeester uit mijn jeugd tegen alle kinderen op het schoolplein zou hebben gezegd “dat we vandaag allemaal het spelletje spelen dat Jantje wil. Want anders wordt hij boos!” Ik dacht het niet.
Pieter
24 december 2015
René,
Een duidelijk en begrijpelijk verhaal. En een mooi vergelijk.
Toch maak ik me nu al zorgen over de reactie van sommigen op je blog. Het valt me de laatste tijd op dat sommigen dit platform “gebruiken” om hun punt te maken, zonder aan te sluiten op de inhoud van jou verhaal.
Wie verantwoordelijkheid draagt, hoort deze ook te nemen. Daarvoor is lef en wijsheid nodig. Dat lijkt op dit moment niet iedereen gegeven. De angst lijkt te reageren.
Complimenten voor je volhardendheid en de wijze waarop je grote gebeurtenissen iedere keer weer klein weet uit te leggen.