Een leraar heeft iets doms gedaan. Hij heeft een foto van zijn geslachtsdeel per ongeluk naar zijn leerlingen gestuurd. Dat was niet de bedoeling. De foto was voor zijn partner bestemd. Ik ben waarschijnlijk ouderwets. Maar ook dat vind ik een tikkeltje apart. Maar goed, hij heeft niets strafbaars of echt schadelijks gedaan. De school maakt er geen al te groot punt van.
Het hele incident is voor de school ook geen reden om na te denken over striktere regels daar waar het gaat om contacten tussen docenten en leerlingen via sociale media. En dat vind ik dus wel vreemd. Volgens de schoolleiding zijn social media “een handige manier van communiceren buiten de lessen om, waarbij leerlingen bijvoorbeeld vragen kunnen stellen over lesstof of huiswerkbegeleiding.” Zou het?
Zou het voor docenten of leerlingen nu echt zo wenselijk zijn om buiten lestijd via social media of Appgroepjes contact te hebben? Op het gevaar af nu echt ouderwets gevonden te worden, ik denk van niet. Het is toch niet gezond voor leraren om dag en nacht bereikbaar te zijn voor vragen over huiswerk of lesstof? En waar blijft de verantwoordelijkheid van de leerling zelf? “Ik heb u nog een vraag gesteld via Facebook. Maar u gaf geen antwoord. Ik heb mijn werk dus niet af.”
Ik ben een enorme voorstander van relationeel onderwijs. Zonder een werkbare relatie tussen leerling en leraar is goed onderwijs niet mogelijk. Daar kan bij wijze van spreken niet genoeg in geïnvesteerd worden. Maar de rollen moeten wel duidelijk blijven. Een leraar is geen ‘vriend(in)’. Een professionele relatie kent zijn grenzen. Het toevoegen van leerlingen als ‘vriend’ op Facebook maakt je op korte termijn vast populair. Maar verstandig is het niet.
Ik ben zeker niet tegen het gebruik van social media binnen het onderwijs. Dat kan van grote meerwaarde zijn. Maar enige distantie is binnen een professionele relatie ook erg belangrijk. Leraren hoeven niet dag en nacht bereikbaar te zijn voor hun leerlingen. Voor huiswerk en het voorbereiden van lesstof zijn leerlingen echt zelf verantwoordelijk. Leerlingen zijn bovendien geen ‘vrienden’ met wie je lollige berichtjes uitwisselt via WhatsApp. Het sturen van een foto van je geslachtsdeel naar leerlingen is inderdaad een blunder. Niet meer en niet minder. Maar misschien is het toch een aanleiding om te spreken over professioneel gebruik van social media.
Paul wagemakers
8 oktober 2015
Rene, je hebt zeker een punt. Toch kan een bijlesje via whatsapp een handig middel zijn. Het gaat erom dat de kids leren. Je moet met ze praten en ze bereiken. Ik heb al diverse jaren een whatsappgroep met mijn mentorklas. We hebben gezamelijke afspraken gemaakt wat er wel of niet op komt. Iedereen is verantwoordelijk voor de inhoud en ze spreken er elkaar op aan als iemand gaat “spammen”. En dat op een nette manier. Ik vind het wel echt fijner dan een telefoonketting die nooit echt werkt. Groetjes paul
Han
8 oktober 2015
Denk dat je als leraar moet beseffen dat een verkeerde knop indrukken gevolgen kan hebben: zeker met whatsapp wat onherroepelijk is…
FB kun je nog wissen, whatsapp niet..
Beter met zakelijke mobiel werken ipv privé mobiel..
Daar ligt de eenvoudige en simpele oplossing…