“Volgens het COA is er meer structuur nodig bij acties voor vluchtelingen.” Dat schrijft de Volkskrant. Heel veel mensen willen vluchtelingen helpen. Maar niet alle hulp is even nodig en even effectief. “We zitten vooral te wachten op initiatieven waarmee mensen zich welkom voelen.”
Nederland is een gastvrij land. Wij hebben een lange traditie van opnemen en helpen van vluchtelingen. De beelden van vluchtelingen op Griekse eilanden, in vrachtwagens of lopend langs de snelweg maken veel indruk. En foto’s van een verdronken peuter op een strand laten niemand onberoerd. Wie nu niet wil helpen, is blind of harteloos. Dat lijken veel mensen te vinden. De telefoon bij Vluchtelingenwerk en het COA staat roodgloeiend.
Lang niet alle mensen die asiel aanvragen zullen mogen blijven. Maar de realiteit is wel dat een groot deel nooit meer weg zal gaan. Het is fijn dat mensen uit de goedheid van hun hart knuffelberen, speelgoed en andere dingen willen geven. Maar echt helpen doet dat niet. Als we vluchtelingen die klaar zijn met vluchten echt willen helpen, dan maken we ze zo snel mogelijk wegwijs in ons land. Dan leren we ze onze taal en onze gebruiken. En dan geven we ze een zinvolle dagbesteding. Daar moeten we niet mee wachten. Dat kan meteen. En daar kan iedereen bij helpen.
Met inburgeren kun je niet vroeg genoeg beginnen. Dat is op de eerste plaats natuurlijk een verantwoordelijkheid van de nieuwe Nederlander zelf. Maar echt inburgeren leer je niet op school. Dat doe je in contact met je nieuwe landgenoten. En ook die landgenoten hebben een verantwoordelijkheid. Het zou geweldig zijn als de overweldigende hoeveelheid mensen die nu aangeven een vluchteling te willen helpen, ook op de middellange termijn oog zou hebben voor mensen die klaar zijn met vluchten. En voor alle andere Nederlanders geldt hetzelfde.
Echte liefde en medemenselijkheid koop je niet af met het overmaken van wat euro’s op de rekening van een goed doel. En ook niet door mensen een woning te geven en verder met rust te laten. Voormalige vluchtelingen zijn niet wezenlijk anders dan welke nieuwe buurman of -vrouw ook. Ze hebben behoefte aan contact. (Ook als ze dat moeilijk vinden.) En soms is het nodig om je nieuwe buren duidelijk te maken hoe ‘we’ in Nederland proberen samen te leven. Met nieuwe buren maak je kennis. En soms maak je afspraken zodat het wonen voor iedereen prettig blijft.
Het is prachtig dat zoveel Nederlanders vluchtelingen willen helpen. En echt helpen doe je wat mij betreft met echte aandacht en betrokkenheid. Ga eens een bakje koffie drinken met je nieuwe buren. En maak afspraken over de manier van samenleven in de straat. Inburgeren is niet eenvoudig. Zeker niet als je hebt moeten vluchten voor je leven. Juist dan heb je hulp nodig. Het beetje dat de gemeente, de politie, de woningbouwvereniging of stichting Vluchtelingenwerk kunnen doen is niet genoeg. Een veilige samenleving maken we samen.
René Peters 
Mary
6 september 2015
Integreren is geen luxe, maar een noodzaak!
Geachte heer/mevrouw,
Willen wij nieuwkomers blijven zien als allochtonen of geven wij hun de kans volwaardige landgenoten te worden? Deze vraag stellen is hem eigenlijk al beantwoorden! Inburgeringscoach helpt nieuwkomers hun weg te vinden in hun nieuwe maar verwarrende vaderland.
Laat ik me aan u voorstellen. Mijn naam is Marielys Avila, ik kom uit Venezuela, maar woon al meer dan 20 jaar in Nederland. Ik heb een ruime, 15-jarige ervaring in de begeleiding van, training aan en coaching van buitenlandse mensen. Ook in andere landen heb ik inburgeringscursussen gegeven.
Al een aantal maanden lang heb ik, speciaal voor de gemeente Den Bosch, trainingen ontwikkeld. De laatste was voor de pilot voor de participatieverklaringen. De evaluatierapporten daarop waren buitengewoon positief.
Mijn trainingen hebben niet te maken met taal, maar behandelen voor 100% de culturele en democratische waarden, de rechten van buitenlanders in Nederland, de verschillen tussen g- en f-cultuur, acceptatie , tolerantie etc.
Ik heb deze ontwikkeld vanuit de behoeften van de immigranten om goed te worden geïntegreerd in onze maatschappij, ook naar de opvattingen van de regering. Alleen Nederlands praten is niet genoeg voor integratie: er is meer nodig zoals begrip van onze cultuur, de acceptatie van onze normen en waarden. Die hoeven mensen niet te omarmen, maar we mogen wel verwachten dat onze eigen manier van leven zal worden gerespecteerd.
In mijn trainingen laat ik deelnemers inzien waarom bepaalde dingen hier worden gedaan zoals ze worden gedaan. Doe je dat niet snel genoeg na hun aankomst in Nederland, ontstaat er onbegrip en vanuit dat onbegrip ontstaat er een negatieve invloed op latere nieuwkomers uit de eigen cultuur. We hebben allemaal gezien welke effecten dat kan hebben. Nieuwkomers moeten snel weten wat hun plaats in de Nederlandse samenleving kan zijn en hoe zij daarin willen participeren.
Door de meer dan 4000 deelnemers van 57 verschillende nationaliteiten die ik heb gecoacht, getraind en begeleid gedurende hun eerste jaar in Nederland, heb ik kunnen ervaring hoe zij anders, positiever, kijken naar hun toekomst in Nederland en hoe graag ze willen deelnemen aan onze samenleving; daarin niet geïsoleerd willen worden, maar juist willen integreren.
Vindt u het ook belangrijk dat nieuwe Nederlanders zich snel thuisvoelen in uw gemeente ? Een goed begin zou kunnen zijn mij een presentatie te laten geven over mijn coachings- en trainingssessies. Volgende week benader ik u of u daarin geïnteresseerd bent.
En wilt u meer informatie? Ga dan naar http://www.inburgeringscoach.nl
Mvg
Marielys Avila