Eten en seks

De mens wordt steeds slimmer. Maar lijkt steeds minder wijs. In Amerika is het een hit. Een drankje dat weliswaar smakeloos en saai is, maar dat alle noodzakelijke voedingsstoffen bevat die een mens nodig heeft. Wie het drankje drinkt, hoeft nooit meer te eten. En, nog mooier, er komt ook nog een pil die ervoor zorgt dat vrouwen (misschien werkt het ook bij mannen) meer zin hebben in seks. 

Eten is een sociale bezigheid. Of zou dat wat mij betreft moeten zijn. Toch schijnen er huishoudens te zijn waar nooit meer gezamenlijk gegeten wordt. Waar de individuele bewoners eten wanneer ze toevallig honger hebben. Ik heb me zelfs laten vertellen dat er in sommige huizen helemaal geen eettafel meer staat. Want zo’n ding is overbodig. Eten doe je namelijk alleen en voor de tv. Zo’n mal drankje is volgens mij de overtreffende trap van individualisering.

En dan die pil die claimt ervoor te kunnen zorgen dat vrouwen meer zin hebben in seks. Neen deze pil lost geen medisch probleem op zoals de erectiepil viagra schijnt te doen. Dit pilletje schijnt een lustopwekkend stofje in de hersenen te brengen. Of niet natuurlijk. Daar zijn de geleerden het nog niet over eens. Waarschijnlijk is het effect nihil. Maar seksuologen vrezen dat mannen met zo’n pilletje onder handbereik helemaal geen moeite meer doen om het vrouwen naar de zin te maken. Daar zouden ze best eens gelijk in kunnen hebben.

De mens wordt steeds slimmer. We brouwen allerhande ingewikkelde drankjes en draaien intelligente pilletjes voor elke mogelijke aandoening. Ook als die aandoening niet bestaat. Dat is vreselijk knap. Maar het doet ook iets met normale menselijke verhoudingen. En dat is volgens mij niet wijs. Wat sociaal en wat romantisch zeg. Samen eten is er niet meer bij. En een beetje aandacht voor het vrijen hoeft niet meer. Pil er in en gaan met die banaan. Het is toch vreselijk.