Rutte = Pinokkio

“Mark Rutte is de Pinokkio van de Lage Landen. Zijn neus raakt inmiddels tot in Athene. Wat een verraad aan zijn eigen kiezers.” Met deze volzin zette Geert Wilders de toon van het Griekenlanddebat. Naast de inhoud ging het vooral over de betrouwbaarheid van de politiek in het algemeen en de VVD in het bijzonder. En dat is geen goede zaak.

Alexander Pechtold vatte het aardig samen. Hij wees er fijntjes op dat de VVD wel erg veel verkiezingsbeloftes heeft gebroken. “Duizend euro voor iedere werkende Nederlander en geen cent voor de Grieken. Zo sleep je een verkiezingsoverwinning binnen.” Pechtold heeft gelijk natuurlijk. Zo werkt het inderdaad. En daarom doen vrijwel alle partijen uitspraken waarvan ze eigenlijk weten dat ze onhaalbaar zijn. Gewoon omdat ze maar al te goed weten dat er anders niemand op hen stemt.

Geert Wilders bijvoorbeeld heeft geen pakje maar een hele boterberg op zijn hoofd. Aan de lopende band doet hij uitspraken waarvan hij weet dat ze goed scoren bij veel burgers. Maar waarvan hij net zo goed weet dat ze nooit ten uitvoer gebracht kunnen worden. Dat zo’n man vervolgens zijn collega’s de maat neemt over hun vermeende onbetrouwbaarheid is eigenlijk grappig. Maar het is ook zeer schadelijk voor het aanzien van de politiek.

Veel Nederlanders willen niets meer met de politiek te maken hebben. “Want van al die beloftes komt toch niks terecht.” Dat is een zorgelijke ontwikkeling. Mensen nemen niet eens meer de moeite naar de stembus te gaan. Dat politieke partijen in verkiezingstijd (maar ook daar buiten) allemaal vooral graag zeggen wat hun achterban wil horen is een feit. Wat mij betreft zou dat wel een paar onsjes minder mogen. Maar een belangrijk debat misbruiken om elkaar op dat punt zo veel mogelijk te beschadigen kan toch niet de bedoeling zijn? Dat heeft een hoog ‘de pot verwijt de ketel’ gehalte. En dat is pas echt slecht voor de geloofwaardigheid van de politiek.