Jij hebt makkelijk praten. Dat lijkt een reageerder op mijn laatste blog te denken. “Ieder slachtoffer is er een teveel. Het zal jouw kind maar wezen of niet, René, dan praat je wel anders.” De reageerder heeft gelijk. En ook weer helemaal niet. Als iemand mijn kind iets aan zou doen, dan ben ik tot alles in staat. Ook tot hele onjuiste en onverstandige dingen. Het is niet verstandig een mening alleen vanuit het perspectief van het slachtoffer te vormen.
In 1988 nam de democratische presidentskandidaat Dukakis het op tegen de republikein Bush sr. Het was algemeen bekend dat Dukakis een groot tegenstander van de doodstraf was. Tijdens een debat kreeg hij de vraag of dat nog steeds zou zijn als zijn eigen vrouw verkracht en vermoord zou worden. Dukakis was duidelijk. Zelfs dat zou zijn mening niet veranderen. Dukakis werd vervolgens vakkundig weggezet als een emotieloze slappeling. Bush won de verkiezingen.
Wie het perspectief van het slachtoffer kiest, neemt een populair standpunt in. Maar daarom is het nog niet per se een juist standpunt. Dukakis had gelijk. Eigenlijk zou geen zinnig mens voor de doodstraf kunnen zijn. Maar hij had ook ongelijk. Als iemand mijn vrouw zou verkrachten en vermoorden, dan zou ik bij wijze van spreken de doodstraf hoogst persoonlijk uit willen voeren. Daarom is het slachtoffer ook geen aanklager, rechter of beul.
In mijn laatste blog betoogde ik dat politie en instellingen natuurlijk fouten maken, maar dat incidenten helaas ook niet altijd te voorkomen zijn. De reageerder heeft gelijk. Ieder slachtoffer is er een teveel. En als mijn kind iets zou overkomen, dan riep ik waarschijnlijk om het hardst dat er meer regels, zwaardere straffen en meer maatregelen moesten komen. Maar daarmee had ik nog geen gelijk gehad. Het is niet verstandig een mening alleen vanuit het perspectief van het slachtoffer te vormen.
René Peters 
hermine schaap
16 augustus 2015
leuk stukje,maar volledige kletskoek.
met alle respect,vraag dat maar aan de ouders van eefje en ann,marianne vaatstra en alle andere ouders met verkrachte en vermoorde kinderen.
petje af voor marianne bachmaier.
zij deed haar kind recht.
jody
16 augustus 2015
Het is niet verstandig een mening alleen vanuit het perspectief van het slachtoffer te vormen.
Nee van de Dader van dichtbij meegemaakt hoe zo,n vent iemand doelloos vermoord en ook nog eens bijna geen straf krijgt door een fout in een verbaal (vormfout ) maar wel een hele familie voor het leven levenslang krijgt .
lenievanderleest
16 augustus 2015
Helaas ken ik enkele personen die niets positiefs toevoegen aan deze wereld. Handelen alleen vanuit uit emotie is echter nooit goed. Daders zijn helaas ook meestal slachtoffer. Van hun opvoeding……….van het milieu waaruit ze komen…….er zitten zo veel kanten aan een verhaal dat oordelen en veroordelen een delicate kwestie is. Oude film, maar kijk eens naar ‘The Chamber’ naar een boek van John Grisham.
wim slebus
17 augustus 2015
Rene, eens! In Amerika hanteert men de doodstraf en voert men die ook uit. Bijna 1 op de 100 Amerikanen zit in de gevangenis. ( 2,3 miljoen gevangenen waarvan 95 % zwarten en latinos die overigens maar 30 % van de bevolking uitmaken). Een op de vier mensen op deze aardbol zit in een Amerikaanse gevangenis. Echter nergens in de wereld is de misdaad (incl. wapenbezit) zo groot als in de VS ondanks het feit dat er geen land ter wereld is waar men zo snel en zo lang de gevangenis ingaat. Ik ben voor zware straffen van die personen die een dergelijk misdrijf plegen maar daarmee zijn we er nog lang niet. Er moet veel meer gebeuren om dit grote probleem op te lossen. Een populistische benadering is wel het slechtste wat men kan doen.