Gastblog van Maurice Willemsen. Hij schrijft over zijn ervaringen met Nederlanders op vakantie.
Wat waren de eerste dagen van onze vakantie een genot! Lekker rustig praten op het terras, geen voordringen tijdens de uitgebreide buffetten en geen mensen die met hun handen het eten uit de warmhoudbakken graaien.
Na twee dagen kwamen er wat meer Nederlanders. Het werd al wat luidruchtiger op het terras en in het zwembad, maar ach, dat hoort er bij.
Nog twee dagen later nog meer Nederlanders, die overigens ook meteen begonnen te samenklitten, want soort zoekt soort…..
Zo zijn wij, denk ik, wereldkampioen strandstoelen reserveren. Kom je terug uit de zee, zijn je spullen gewoon van de strandstoelen gehaald. “Mevrouw, mijn dochter lag hier al een hele tijd”. “Ja, maar ik had vanochtend al een kussen op deze stoel gelegd”. “Oh? Die kussens liggen overal mevrouw, die horen bij het hotel…………”
Op een of andere manier lijkt het sociale gedrag van ons Nederlanders exponentieel af te nemen als we met velen bij elkaar komen, zeker in het buitenland. De eerste dagen waren de strandstoelen gewoon bezet, of heel af en toe leeg als je geluk had. Nu was, zeker in de ochtenduren, een substantieel deel leeg, maar wel bezaaid met handdoeken en andere markeringsspullen die zeiden; “dit is mijn stoel”!
Het geluidsnivo van samenklittende Hollanders op de terrassen nam ook flink toe, en in het buffetrestaurant werd je opzij geduwd als deze roofdieren hun prooi zo snel mogelijk wilden opscheppen en verschalken.
De eerste dagen was het overgrote deel van de hotelgasten Turks, of Europeanen van Turkse afkomst. U weet wel, die mensen waar velen van ons altijd zoveel kritiek op hebben.
Dit is een column-achtige blog, met lichte overdrijving, maar kwa beschaving kunnen wij nog een hoop leren van Turken. Niet voordringen bij een buffet (waar het eten overigens toch nooit opkomt), niet met je handen het eten opscheppen, luidruchtig over terrassen brallen, en strandstoelen reserveren met een handdoekje zodat de stoelen uren niet gebruikt kunnen worden door anderen.
Je mag er best trots op zijn om Nederlander te zijn, maar een hoop Nederlanders bij elkaar tijdens vakantie is geen goede marketing voor onze beschaving……
René Peters 
jody
28 juli 2015
Ik heb dit nooit meegemaakt ,gewoon goede hotels kiezen
Theo van Schaijk/zorg-streek boerderij Duurendseind
29 juli 2015
jeetje zijn wij Nederlanders echt zo, zijn er lezers van dit blog die positieve voorbeelden hebben.
Mij is wel iets positiefs opgevallen afgelopen week
De Nederlandse wielrenners van Lotto/Jumbo ploeg geven Dionne de graaf een geel wielershirt met alle handtekeningen van de renners omdat ze zo goed(positief) de nederlandse tourrenners voor het voetlicht brengt. (de renners hebben hebben het anders gezegd maar ik leg het graag zo uit, (persoonlijk vond ik dat een erg mooi gebaar, dan noem ik graag Jumbo, uit ons brabantse Veghel……. hebben ook winkels in ons Oss).
En Quintana de best geclasseerde wielrenner uit de tour die zegt dat hij door de nederlandse fans vleugels kreeg waardoor het fietsen toch makkelijker ging.
En radio tour de France die de Nederlandse wielerfans op roept om bij de criterium van Ettenleur in augustus een staande ovatie aan Chris Froome te geven om als Nederlanders zich op die manier te distantieren van andere ‘wielerfans’ die hem negatief bejegenden en bespuigden.
Ja….klopt ik heb veel van de Tour gezien