Pas op! Nu het zo gewaaid heeft moet je de eerste dagen niet in het bos komen! Dat is levensgevaarlijk. Want er kunnen takken op je hoofd vallen. En maak het inbrekers niet te gemakkelijk wanneer je op vakantie gaat. Veel inbrekers slaan hun slag omdat ze weten dat u niet thuis bent. En pas op voor ‘babbeltrucs’. Want criminelen doen zich gemakkelijk voor als gemeenteambtenaar, medewerker van TNT-post of medewerker van het energiebedrijf.
Wie de krant leest kan gemakkelijk tot het inzicht komen dat het beter is om altijd thuis te blijven. Maar dan wel met de ramen en deuren stevig gesloten. En met de telefoon in de aanslag om in geval van nood direct 112 te kunnen bellen. De Nederlandse overheid is wereldkampioen ‘waarschuwen.’ Er is geen gevaar te verzinnen, of de overheid heeft een campagne verzonnen om de bevolking op dat gevaar te wijzen. Overdrijven we niet een heel klein beetje?
Gaat het waaien of hard regenen? Weeralarm! Of tenminste code rood! Ga je naar het bos? Pas op voor teken en processierupsen!! Vraagt een vreemdeling je de weg? Pas op voor zakkenrollers! Neem je een pakje aan voor de buurman? Pas op voor insluipers! Natuurlijk, al die gevaren zijn reëel. Maar in wat voor wereld leven we wanneer het gevoel hebben dat we constant voor alles en voor iedereen op onze hoede moeten zijn?
“Wie of wat kun je in Godsnaam nog vertrouwen.” Dat kun je je afvragen wanneer je alle voorlichting volledig tot je hebt genomen. “Helemaal niets en niemand,” is het juiste antwoord. Gevaar loert overal. Dat is het slechte nieuws. Maar het goede nieuws is dat je met een dosis gezond boerenverstand een heel eind komt. De vraag is of mensen dat verstand nog leren gebruiken wanneer ze letterlijk overal voor worden gewaarschuwd.
Kinderen groeien met vallen en opstaan op. Natuurlijk waarschuwen ouders voor grote gevaren. En natuurlijk leren ze kinderen netjes uitkijken bij het oversteken. Maar de meeste ouders lopen niet constant achter hun kroost aan om ze te waarschuwen voor iedere hobbel in de weg. Ouders die dat wel doen maken hun kinderen bang en afhankelijk. En dat kan toch niet de bedoeling zijn. Ik vraag me af of de overheid met al haar goede bedoelingen niet hetzelfde doet. Voorlichting door de overheid is natuurlijk goed. Maar overdrijven is een kunst.
Stef Koning
27 juli 2015
Mooi verhaal, Rene… Heel voor de hand liggend en heel sprekend… Mijns inziens kun je niet op voorhand zwart-wit een grens trekken voor wat betreft voorlichting, maar is het situatie-afhankelijk. Mij lijkt wel dat we dat afgelopen jaren hierdoor als Nederland financieel gezien onnodig onder de maat hebben gepresteerd. Met nog de vorige recessie vers in het geheugen, waren we nu elkaar bang aan het maken om te investeren, zonder dat er in de kern helemaal niet zo veel aan de hand was. Met alle gevolgen van dien…
Media spelen in het geval een voorlichting een essentiele rol, want ‘als het in de krant staat, dan zal het wel…’… Hetzelfde geldt natuurlijk voor het NOS-journaal. Het is altijd maar goed dat er altijd wel ergens een paar eigenwijzen tussen zitten. Dat zijn dan vaak wel de kartrekkers die het roer om kunnen gooien of er voor zorgen dat niet iedereen negatief gaat denken… Je hebt zeker een punt, want wie weet nu echt hoe het zit..? Tja, ook dit is niet zonder meer te zeggen… Zoals met veel dingen: de waarheid ligt vaak ergens in het midden… 😉
Jan van Velthoven
27 juli 2015
Aha, René waarschuwt tegen een waarschuwende overheid. Dat is een paradox!
jody
27 juli 2015
Ja Rene ga maar eens in de spiegel kijken je weet alles zo goed behalve de ouderenzorg
leg dat je dochter maar eens uit