Toegangspoortjes op het station

Posted on 6 mei 2015

7


Op verschillende stations zijn toegangspoortjes geplaatst. Deze poortjes gaan pas open wanneer je als reiziger incheckt. Zwartrijden wordt dus veel moeilijker. Helaas blijken fanatieke zwartrijders over de poortjes te kunnen springen. En dus vindt een meerderheid van de Tweede Kamer dat die poortjes hoger moeten.  

Het klinkt zo logisch. Als zwartrijders over poortjes springen, dan maak je de poortjes hoger. Probleem opgelost! Een denkfout wat mij betreft. Want wat doen we als ze over die poortjes blijken te klimmen? Gebruiken we dan prikkeldraad? Of lijmen we er glasscherven bovenop? En wat doen we wanneer ze de poortjes openbreken? Zetten we ze dan onder stroom?

We moeten ons afvragen of de overheid altijd een oplossing moet bieden om hufterig gedrag moeilijker te maken. Blijkbaar accepteren we ‘de hufter’ als een natuurverschijnsel dat niet echt aangepakt kan worden. Tegen natuurverschijnselen valt niet op te boksen. We kunnen de dijken verhogen in de hoop geen al te natte voeten te krijgen. Overstromingen voorkomen kunnen we niet. Je zou het bijna wel gaan geloven. Maar een hufter is geen natuurverschijnsel.

Natuurlijk zijn er psychiatrische patiënten die niet voor zichzelf in kunnen staan. Maar de meeste zwartrijders springen over poortjes omdat ze daar voor kiezen. Daar worden ze echt niet toe gedwongen. In plaats van die poortjes te verhogen, zou de overheid moeten besluiten dat mensen het recht om vervoerd te worden kunnen verspelen. Wie zijn woning gebruikt als drugspand, wordt uit huis gezet. Wie een ambtenaar bedreigt, krijgt geen uitkering. Wie zijn vrouw slaat, krijgt een gebiedsverbod. En wie over poortjes klimt, pakt voortaan maar de fiets. Dat is nog gezonder ook.

Posted in: Uncategorized