Kinderen met honger naar school

Volgens RTL-nieuws gaan vele honderden Nederlandse kinderen zonder ontbijt en verwaarloosd naar school. Die conclusie wordt getrokken na een ‘rondgang’ langs basisscholen. Scholen vinden het moeilijk dergelijke problemen bespreekbaar te maken. En ondernemen veel te weinig actie. Dat vindt althans Jan Dirk Stokkedreef van Jeugdzorg Nederland. En hij heeft wat mij betreft gelijk.

Laat ik eens duidelijk stelling nemen. Overdracht van kennis is belangrijk. Maar opvoeden van kinderen is belangrijker. Scholen en ouders zijn daar samen verantwoordelijk voor. Als er problemen zijn die de ontwikkeling van kinderen in de weg staan, dan gaan ouders en school met elkaar in gesprek. Betrokken ouders vragen een gesprek aan wanneer het op school niet goed gaat met hun kind. En betrokken leerkrachten spreken met ouders wanneer ze vermoeden dat er thuis iets niet goed gaat.

De werkelijkheid is helaas vaak anders. Leerkrachten weten veel. Maar ze ondernemen nog te weinig actie. Een gesprek tussen ouder en leerkracht over de opvoeding zou normaal moeten zijn. Sommige ‘leerkrachten’ hebben zichzelf zelfs wijsgemaakt dat het opvoeden van kinderen helemaal niet hun taak is. En dat ze slechts betaald worden om kennis over te dragen. Dat is grote onzin wat mij betreft. En vooral ingegeven uit angst om de confrontatie aan te gaan. Wat is er mis met een goed gesprek in het belang van een kind?

Ik zeg niet dat het vak van leerkracht gemakkelijk is. Ik zou het zelfs geen vak willen noemen. Het is een roeping. Het grootste deel van de dag zijn kinderen op school. Leerkrachten signaleren eventuele problemen dus vaak snel. Wat ligt er meer voor de hand dan het gesprek aangaan? Eventueel met ondersteuning van een professional uit een wijkteam? Natuurlijk is dat moeilijk. Niet iedere ouder zal direct enthousiast reageren. Maar voor een kind kan het een groot verschil uitmaken. En daarvoor ben je als leerkracht op aarde.