De verzorgingsstaat is uit de hand gelopen. Dat stelt Martin Sommer in de Volkskrant. “De slechte kanten zijn een bedillerige overheid, onnodige subsidies en revenuen die vooral neerslaan bij welgestelden. Waarom moet Mick Jagger een 65+pas hebben?” Maar ingrijpen lukt bijna niet. We willen wel hervormen. Maar bij nader inzien toch maar liever niet.
Belangrijk is volgens Sommer de rol van belangengroepen. “Zij hebben in een democratie onevenredig veel voordeel ten opzichte van de grote massa.” Belangenbehartigers doen zich voor als hoeders van de publieke zaak. Maar dat zijn ze niet. Ze behartigen alleen het belang van hun achterban. Sommer: “Specialisten hebben het op tv nooit over hun salarissen. Wel over de nadelen voor de patiënt, als ze worden afgeknepen. In de praktijk blijkt solidariteit vaak verborgen eigenbelang.”
Samen verdedig je je eigenbelang beter dan alleen. En helemaal als je je verkopen kunt als ‘hoeder van de publieke zaak’. Wie met deze bril nieuwsberichten leest, ziet de werkelijkheid toch een beetje anders. Vakbond Leraren in Actie pleit voor beter onderwijs. En beter onderwijs wordt gegeven door betere docenten. Betere docenten trek je door betere beloningen. De eis dat alle eerstegraads docenten fors meer loon moeten krijgen, wordt verkocht door ‘hoeders van goed onderwijs’. Het is een voorbeeld. Maar er zijn er veel meer.
Een overheid die wil hervormen, krijgt te maken met belangenbehartigers. Belangenbehartigers hebben een aantal dingen gemeen. Ze kunnen haarfijn uitleggen waarom hervormingen op hun terrein in een fatsoenlijk land uitgesloten zijn. Ze kunnen voorrekenen dat bezuinigingen op hun deelgebied geen echte bezuinigingen zijn, maar maatschappelijk juist enorm veel kosten. En ze weten zich te organiseren en vinden gemakkelijk de publiciteit.
Natuurlijk presenteren belangengroepen en lobbyisten zich als hoeder van de publieke zaak. Maar dat zijn ze niet. Ze behartigen per definitie alleen het belang van hun eigen achterban. Dat is niet erg. Dat is vaak zelfs goed. Maar een overheid moet breder kijken dan naar deelbelangen. En een te grote rol voor belangenbehartigers maakt dat soms erg moeilijk. Laten we ook die werkelijkheid niet uit het oog verliezen.
René Peters 
agnesvandegracht
11 januari 2015
Heel goede blog maar is het nog op tijd? De belangenclubs en hun lobby’s zijn zo ontzettend machtig geworden dat bv Van Rijn daar nauwelijks meer tegenop kan bij de decentralisatie bv als het gaat om misstanden bij de ouderenzorg. Belangenclubs hebben het in Den Haag voor het zeggen, dat bleek ook uit het boekje van Joris Luyendijk: ‘Je hebt het niet van mij, maar….’ Kamerleden hebben deze clubs nodig voor informatie, de journalistiek ligt bovendien op zijn gat en daardoor krijgen lobbyisten ook in de media ruim baan. En als er toch iets in de media komt dan gaan boze lobbyclubs naar de hoofdredacties en mobiliseren zoveel Haags verzet ook van politici en ambtenaren, dat media vaak eieren voor hun geld kiezen. Hoe sterk de belangenverenigingen zijn blijkt uit de studie ‘gevaarlijk spel’ van de faculteit Journalistiek van de UvA. Dat is gratis op internet te vinden.
Helaas komt het besef in de maatschappij dat we uitgerekend van de publieke sector zo een monster hebben gemaakt, maar heel langzaam. Deze blog kan daar hopelijk weer iets aan bijdragen.
Voor de auteur, is het je bekend dat de jeugdzorglobby de allersterkste is? Omdat zij altijd doen alsof ze in het belang van kinderen praten en meer geld in het belang van kinderen is? Omdat zij vanaf anno 2000 in omzet verdubbeld zijn en steeds meer geld vragen zogenaamd voor de zielige kinderen? En hoe Jeugdzorg Nederland en haar leden met veel succes dode kinderen onder het tapijt vegen en uit de media houden? En dat er elke week een vermoord kind, een Savannah is, waar jeugdzorg vaak bij betrokken is maar dat onder de pet houdt? Weet je hoe moeilijk het is voor media om daar over te schrijven en dat op De Stentor, een regionale krant, geen enkele krant in Nederland dat nog aandurft om bovengenoemde redenen?
Wethouders moeten heel erg goed op de jeugdzorg letten, jeugdzorgbestuurders niet vertrouwen en hun ambtenaren ook niet maar zelf klachten uitzoeken. In de jeugdzorg gaat zoveel geld om dat niemand meer op zijn blauwe ogen is te vertrouwen en de misstanden enorm zijn, vooral omdat ze in het kader van de privacy massaal afgedekt kunnen worden. Om die reden zijn wijkteams waarin politie en jeugdzorg intensief samen werken ook absoluut geen goed idee en zal dat ontaarden in machtsmisbruik. Dat is namelijk al begonnen, dus wethouder, be aware!
wim slebus
12 januari 2015
Rene, mee eens maar je vergeet een ding. Ook politici laten zich vooral leiden door de input van de achterban. Op zich is dat begrijpelijk en verklaarbaar maar het komt ook veel voor dat men louter uitspreekt wat de kiezers willen horen. Bovendien weten de politici vaak de oplossing op momenten dat ze niet aan de macht zijn. Ze vergeten dan vaak dat ze mede verantwoordelijk waren voor de in het verleden genomen maatregelen..