Het zou verboden moeten worden

Een Nederlandse vrouw die in Zwitserland woont, wil de traditionele Zwitserse koeienbellen verbieden. Die maken namelijk herrie. Vlak voor Kerst diende ze al een klacht in, omdat de kerkklokken in haar dorpje al zo vroeg lawaai maakten. Voor veel Zwitsers is het simpel. “Als mevrouw geen koeienbellen wil horen, dan gaat ze toch lekker terug naar Nederland.”

Waar een mens zich al niet aan kan storen. Als je in een Zwitsers dorpje gaat wonen, dan hoor je koeienbellen. Als je naast een kerk gaat wonen, dan hoor je klokkengelui. Het verhaal doet me denken aan de klachten van flatbewoners over kindergeluiden uit een kinderdagverblijf. En aan de haan die geslacht moest worden, omdat de nieuwe buren wel wilden genieten van de rust in het buitengebied.

Er zijn meer voorbeelden. Wijkbewoners die klagen over spelende kinderen in een speeltuin bijvoorbeeld. Er zijn mensen die de gemeente bellen om te klagen dat het sneeuwt. En ik heb zelf eens meegemaakt dat een buurvrouw klaagde dat de bladeren van de boom vielen. Kinderen maken geluid, kerkklokken luiden en bladeren vallen van de boom, wanneer het herfst is. Daar kun je je aan ergeren. Maar dat helpt niets. Soms is oefenen in acceptatie beter dan vragen om een verbod via de overheid.