Ambities in verkiezingstijd

Zeker in verkiezingstijd moet een mens ambities hebben. Dat hoor je tenminste vaker. “Als je niet aangeeft waar je voor gaat zorgen, dan zullen mensen niet op je stemmen.” De gemeente Oss gaat, vanwege de samenvoeging met Geffen, op 19 november naar de stembus. En dat is te merken. Men is ineens wel heel erg ‘ambitieus.’

De ene partij wil een nieuwe randweg aanleggen. Die randweg kost vele miljoenen euro’s. En men hoopt dat geld in de toekomst ‘ergens’ te kunnen vinden. Een tweede partij wil het ziekenhuis, dat een paar jaar geleden naar een andere locatie is vertrokken, terughalen. En een derde partij wil alle bezuinigingen die vanuit het rijk op ons afkomen, grotendeels compenseren. Prachtige dromen. Maar de kans dat ze uitkomen is nul.

Ergens ligt de grens tussen het uitspreken van ambities en het verkondigen van sprookjes. “Vertel mensen wat ze willen horen.” Dat adviseerde een landelijk bekende spindoctor me. “Dan hangen ze aan je lippen.” Maar wacht eens. Politiek is geen spelletje. Het gaat om goed besturen. En goed besturen vraagt kennis van zaken en daadkracht. Geen eindeloos gepraat. En geen verkiezingsbeloften waarvan je weet dat je ze niet waar kunt maken.

De afgelopen vier jaar waren niet gemakkelijk. Toen het huidige college aantrad, moest er nog tien miljoen euro structureel bezuinigd worden. Door de crisis hebben we daar bovenop nog vele miljoenen euro’s moeten bezuinigen. Dat was niet leuk. En dat ging niet vanzelf. Mensen hebben daar last van. En er staat ons de komende jaren nog veel te wachten. De decentralisaties op het gebied van zorg bijvoorbeeld.

Ik vind dat B&W het goed heeft gedaan. Mijn portefeuille is een lastige, met alle taken die erbij komen tegen minder geld. Dat vraagt nog veel inspanning en gaat ook pijn doen. Dus roept dat kritiek op. Toch ben ik bereid om die verantwoordelijkheid ook straks te nemen. Dat is mijn ambitie. De campagne is begonnen.