Vanaf 1 januari 2015 treedt de participatiewet in werking. Dat is een wet die gemeenten verantwoordelijk maakt voor alle regelingen voor mensen met een uitkering of een afstand tot de arbeidsmarkt. Over de zogenaamde participatiewet is veel gezegd en veel geschreven. Maar over twee dingen die wel in de wet staan en grote gevolgen hebben, wordt nauwelijks gesproken. Namens twaalf wethouders uit Noordoost Brabant heb ik daarom een brief geschreven naar de vaste Kamercomissie Sociale zaken en Werkgelegenheid.
Ten eerste maak ik me zorgen over mensen die op dit moment op een wachtlijst staan om te gaan werken binnen de Sociale Werkvoorziening. Het liefste willen gemeenten juist deze kwetsbare groep zo snel mogelijk plaatsen. Maar binnen de participatiewet krijgen gemeenten geen geld meer om deze mensen naar werk te begeleiden. Geld krijgen gemeenten alleen voor mensen die afhankelijk zijn van een bijstandsuitkering. Gemeenten staan nu voor een vervelende keuze. Gemeenten bieden mensen die op de wachtlijst staan met een WSW indicatie geen traject aan in het kader van de participatiewet. Of gemeenten zoeken geld binnen hun begroting om die trajecten uit algemene middelen te betalen. Omdat gemeenten niet bulken van het geld, is de keuze waarschijnlijk snel gemaakt. Is dat wat we willen?
Ook maak ik me grote zorgen over mensen met de grootste afstand tot regulier werk. De participatiewet gaat uit van loonkostensubsidie. Dat wil zeggen dat als een werkgever iemand in dienst neemt die zestig procent kan presteren, de gemeente de overige veertig procent tot aan het minimumloon aanvult. In de wet staat dat loonkostensubsidie maximaal 70% van het minimumloon mag bedragen. Mensen met een loonwaarde onder de dertig procent kunnen dus niet meer werken. Op dit moment ligt die ondergrens rond de vijftien procent. Veel mensen die nu nog toegang hebben tot gesubsidieerde arbeid, hebben dat straks niet meer. Daarme dreigen zij tussen de wal en het schip te vallen. Is dat wat we willen?
Mijn oproep aan de Tweede Kamer is om nog eens heel erg goed te kijken naar deze twee punten uit de participatiewet. Ik heb het gevoel dat dat nog niet goed gedaan is. Gemeenten willen graag mensen helpen, maar moeten daar wel voldoende middelen voor krijgen. Want bijbetalen vanuit eigen middelen, dat gaat niet. Geachte kamerleden, zorgt u er alstublieft voor dat gemeenten ook middelen krijgen om mensen met een wsw indicatie aan het werk te helpen. En zorg er voor dat mensen aan de absolute onderkant van de arbeidsmarkt recht houden op een betaalde baan en dus een beter leven. Dank u.
René Peters 
Corian Messing
30 september 2014
Rene, ben nog niet zo lang lid van je blogcommunity, maar volg je met veel waardering. Je stukje van vandaag is mij helemaal uit het hart gegrepen. Op een werkbezoek bij de la Salle in Boxtel, eveneens in het prachtige Brabant, begon ik mij realiseren hoe de wereld er over een tijdje uit gaat zien voor deze LVB-jongeren. Net als de wachtenden op de SW-plaats, of degene met een zeer beperkt ‘arbeidsresidu’ wacht ook hen vermoedelijk een leven in armoede, met grote kans op lange dagen en veel verveling, met alle psychische gevolgen van dien. Bij je ouders op zolder blijven wonen, omdat je iets buiten de deur niet kunt betalen. En mocht je denken: “samen sterk’: dan deel ik de kosten met andere mensen met een uitkering, dan krijg je met de kostendelersnorm te maken.
Nog een vraag waar ik nog nooit een antwoord op heb gehoord: hoe zit het eigenlijk met de rechtsgelijkheid in Nederland, wanneer iedere gemeente/ regio andere besluiten over andere prioriteiten gaat nemen? Passend Onderwijs heeft al de eerste rechtszaken opgeleverd.
Ben heel benieuwd naar onze geheel witgewassen en vernieuwde samenleving vanaf 2015: ‘alles wordt beter’. Het vergt een vooruitgangsgeloof dat ik als eveneens ex-katholiek maar moeilijk op kan brengen.
hermine schaap
1 oktober 2014
dit is geen helpen,wat de regering doet,doch de mensen nog dieper in de ellende storten.
als je nu geen baan hebt als sw-er kun je het volgend beter alvast je kist bestellen.
de lonen dalen,de schulden stijgen.
hulporganisaties zijn overbelast.
ben zelf ook een sw-er en heb de hoop opgegeven.
doe vrijwilligerswerk,doch dat helpt mijn bankrekening ook niet.
het enigste is dat ik van de straat ben en een klein beetje het idee heb,dat ik een nuttig lid van de maatschappij ben.
maar dat is het dan ook.
ook de wethouder kan mij en anderen niet garanderen dat wij een baan krijgen.
may have god mercy on us.
Bijna ex PvdA er
1 oktober 2014
De vinger op de meest pijnlijke plek Rene. In plaats van mensen insluiten, ze laten participeren, sluiten we ze zo uit. Er zijn bezuinigen die ik noodzakelijk en zinvol zijn. Er zijn bezuinigen die pijn doen. Deze bezuiniging vind ik ronduit a-sociaal en zorgt ervoor dat ik wankel op mijn politieke grondvesten. Theoretisch wordt het mooi verkocht, maar het sluit mensen uit. een sociale samenleving mag dit nooit laten gebeuren!
De Noodkreet (@denoodkreet)
1 oktober 2014
Verontrustend inderdaad, publiceer je de brief en een eventuele reactie ook?
Dirk K.
1 oktober 2014
“Foutje bedankt”? http://www.omroepbrabant.nl/?news/217672962/Tegenvaller+voor+gemeente+Den+Bosch+4,5+miljoen+extra+betalen+aan+bijstandsuitkeringen.aspx