Dictatuur van de minderheid

“Altijd weer die waarschuwingen voor de dictatuur van de meerderheid,” schrijft Sebastien Valkenberg in NRC. “Recent onderzoek heeft uitgewezen dat 96% van de Nederlanders blij is met de status quo rondom de discussie over Zwarte Piet. Maar naar hen hoef je niet te luisteren. Want democratie is iets anders dan de meeste stemmen gelden.”

Uiteindelijk is democratie natuurlijk juist wel de meeste stemmen gelden. Maar gelukkig hebben we een democratie met een goede grondwet. Zodat niet twee vossen en een gans democratisch bepalen wat er met kerst gegeten gaat worden. “Maar wij hebben helemaal geen dictatuur van de meerderheid in Nederland,” aldus Valkenberg. “Als er al sprake is van een dictatuur, dan is het de dictatuur van de minderheid.”

Volgens Valkenburg zijn beleidsmakers zo bang om voor conservatief versleten te worden, dat ze vrijwel direct toegeven aan iedere gril van een verontruste minderheid. Helemaal ongelijk heeft hij niet natuurlijk. Anders was die hele discussie rondom Zwarte Piet er nooit gekomen. Het ergst wat je als beleidsmaker kan overkomen, is versleten te worden voor conservatief of racist. Of als seksist natuurlijk, dat kan ook. En dus heeft een klager altijd een punt. Ook al is hij in zijn eentje. Excuses maken en direct toegeven is de gemakkelijkste en meest gekozen optie.

“Bart Smit luistert naar kritiek feministen” kopt Joop.nl vandaag. Vorig jaar kwam Bart Smit zwaar onder vuur te liggen van feministisch Nederland. In de speelgoedfolder speelden meisjes met huishoudelijk speelgoed. Jongetjes deden dat niet. ‘Seksisme’ oordeelden sommigen. Dit jaar stofzuigen jongetjes driftig mee in de folders van Bart Smit. Ik denk niet dat meer dan 1 % van de Nederlanders zich druk maakt over een folder van Bart Smit. Toch is de folder van dit jaar een toonbeeld van politieke correctheid. Meisjes rijden op een speelgoed tractor. En jongens koken in een speelgoedkeuken.

Er zijn voorbeelden te over. Van ‘Barbie’ die na klachten van verontruste moeders een wat realistischer figuur kreeg aangemeten, tot speelgoed van Fisher Price dat wegens vermeende politieke incorrectheid wellicht uit de schappen wordt gehaald. Ik geef het toe. Het kan me helemaal niets schelen wat er in een folder van Bart Smit staat. Laat staan dat ik me druk maak op de borstomvang van Barbie. Maar ik word een beetje moe van een kleine minderheid die de meerderheid meent voor te moeten schrijven wat ‘correct’ is en wat niet.