Spugen op de psychiatrische patiënt

in de Haagse Schilderswijk zijn bewoners en personeel van een ggz-instelling bedreigd en geïntimideerd. Ze verhuizen. Dat schrijft het NRC op 12 juli. “We hebben bewust gekozen voor deze locatie omdat we veel allochtone bewoners hebben. Zo kunnen ze dicht bij hun familie wonen.” Door aanhoudende pesterijen van kinderen tussen de tien en twaalf jaar oud, is dat dus nu afgelopen.  

Wat een naar verhaal. Spugen op psychiatrische patiënten, net zo lang tot zo’n instelling besluit te verhuizen. Bah! Je vraagt je af hoe snotneuzen van een jaar of elf dat voor elkaar krijgen. En hoe het kan dat volwassenen blijkbaar niet in staat zijn het gedrag van dit soort jongetjes te sturen. Of willen ze dat gedrag niet sturen? En vindt de buurt stiekem dat die patiënten er inderdaad niet horen te zijn.

Je leest er steeds meer over. “Homopaar weggepest“, bijvoorbeeld. Of “Allochtonen weggepest in Duindorp“. En: “Hangjongeren uit de buurt geweerd.” Het lijkt een moeilijk uit te roeien menselijke trek. Het uitsluiten van mensen die ‘afwijken’ zit blijkbaar diep in onze de genen. Vroeger zaten homo’s nog veilig in de kast. En sloten we mensen met een handicap en psychiatrische patiënten op in een instelling ergens ver weg op een landgoed. En vroeger waren er nog geen allochtonen…

Het idee dat iedereen, van welk ras, welk geaardheid en welke leeftijd of handicap dan ook, er gewoon mag zijn in de wijk, is blijkbaar nog niet bij iedereen doorgedrongen. Onbekend maakt nog steeds onbemind. Maar daar valt iets aan te doen. Het kost een beetje moeite en energie. Maar jongeren, allochtonen, homo’s, verslaafden, psychiatrische patiënten en mensen met een handicap blijken, na kennismaking, vaak verrassen ‘normaal’.

Bij een groot feest in onze wijk werden bewoners met hun begeleiders gewoon ingezet als vrijwilliger. En zo hoort het ook. In een andere buurt hebben ‘hangjongeren’ een BBQ voor buurtbewoners georganiseerd. Ook dat bleek voor herhaling vatbaar. Jongeren uit een leefgroephuis helpen structureel de buurt een beetje schoon te houden. En zo zijn er, alleen al binnen de gemeente Oss, talloze voorbeelden van buurtgenoten die er samen letterlijk het beste van maken. Als je elkaar leert kennen, dan valt het met die verschillen eigenlijk wel mee. En van die kennismaking kan niet genoeg werk gemaakt worden. Hoe belangrijk dat is blijkt wel in de Schilderswijk.