“Ieder verhaal heeft twee kanten,” stelt Lies in een reactie op mijn vorige blog, waarin ik schreef over de Osse aanpak rond omgaan met agressie. “Mensen kunnen uit onmacht en angst dingen doen die ze normaal nooit zullen doen.” Het is wat mij betreft een veelgebruikt excuus en misverstand. Mensen hebben altijd een keuze en een eigen verantwoordelijkheid.
Tijdens een interview met Humberto Tan op RTL-4 sprak kickbokser Badr Hari voor het eerst over de vechtpartij tijdens Sensation White, waarbij hij zakenman Koen Everink invalide schopte. Ook deze zaak had twee kanten, aldus Hari. Daarmee insinuerend dat Everink de ellende deels over zichzelf had afgeroepen. “Bovendien maakt de media alles erger dan het was”.
Een 16-jarig meisje uit Uden is vrijdagavond door de politie opgepakt, omdat ze in ziekenhuis Bernhoven een verpleegster met de dood bedreigd zou hebben. De patiënte was opgenomen, maar kon zich kennelijk niet vinden in de huisregels van het ziekenhuis. En al helemaal niet in de manier waarop ze door de verpleegster op haar gedrag werd aangesproken.
En in Ede is een 23 jarige man opgepakt omdat hij een broedende zwaan onthoofd heeft. “Ik heb het gedaan, maar ik was onder invloed van drank en drugs.” Brett S tenslotte, die samen met vrienden uit Turnhout in Eindhoven een weerloos slachtoffer meerdere malen tegen zijn hoofd schopte, heeft spijt van zijn daden. “Een jongen begon tegen fietsen te stampen, en het slachtoffer zal er iets van gezegd hebben. Ik beschermde gewoon mijn vrienden.” Bovendien is S door alle media-aandacht wel voldoende gestraft. Vindt hij zelf.
Volgens de Britse arts en psychiater Theodore Dalrymple leven we in een cultuur waarbij we de schuld van zelfs het meest schandalige gedrag buiten ons zelf zoeken. Of het nu door drugs, alcohol, groepsdruk of het gedrag van iemand anders komt, het verhaal heeft altijd twee kanten. En dus ook het verhaal van een vrouw en haar vriend die in een volle publiekshal in Oosterhout, in het bijzijn van haar kinderen, een ambtenaar in elkaar slaat.
Een mens is geen stuurloos wezen die hulpeloos overgeleverd is aan zijn impulsen. Buiten ernstig psychiatrische patiënten hebben mensen echt wel controle over hun gedrag. Ik geloof niet dat Nederland vol zit met mensen die zwanen onthoofden als ze gedronken hebben. En mensen die de onbedwingbare neiging hebben andere mensen tegen hun hoofd te schoppen of verpleegsters met de dood te bedreigen, wanneer ze op hun gedrag worden aangesproken. “Het was sterker dan mezelf, mijnheer.” Schei toch uit.
René Peters 
Jan van den Heuvel
4 mei 2014
Applaus. Zo roerend mee eens: het is juist het bijzondere van de mens dat hij kan beschikken over keuzes.
Lies
4 mei 2014
Dat is nou precies de reactie waar ik bang voor was. Als straks de Wmo wordt ingevoerd krijg je te maken met mensen die die keuze niet (kunnen) maken. Dat is wat ik bedoel. Niet de mensen, waar niks mee aan de hand is,
die hun zin niet krijgen en er dan maar op los timmeren. En ja, mensen geven graag de schuld aan anderen, maar dat geld dan ook voor ambtenaren! Aan alles zitten twee kanten, of je nu wilt of niet. Enige nuance graag.
Jan van den Heuvel
4 mei 2014
Bijna alle mensen kunnen een keuze maken in welk gedrag ze laten zien, met welk gedrag ze reageren. Niet in wat hen overkomt. En dat is een groot verschil.
els knook
4 mei 2014
Mijnheer Peters doet u aan sencuur???ik reageer en weg is het.
renepetersoss
4 mei 2014
Tot nu toe nog niet Els 😉 Er moet iets anders zijn mis gegaan.
alfons prinssen
4 mei 2014
Niet altijd is er sprake van een vrije keuze, de wil wordt in zo’n geval overgenomen door het autonome zenuwstelsel en heet ook wel overlevingsdrang. Jouw vrije keuze is die van achter het toetsenbord.
Jan van den Heuvel.
4 mei 2014
Beste Alfons, we hebben het hier toch echt wel over iets heel anders dan overlevingsdrang. Je kunt toch niet serieus bedoelen dat dit soort gedrag te verantwoorden zou zijn vanuit deze optiek.
Dirk K.
4 mei 2014
Ik maak mijn ook zorgen, dat het erger zou kunnen gaan worden als de gemeente meer taken erbij gaat krijgen (invoering WMO).
Als aanvulling op “dit brede onderwerp” wil ik verwijzen na prof. dr. Jan van Dijk. Het zijn 5 korte colleges (60 min in totaal) waar hij agressief en crimineel gedrag anders gaat belichten. Nederland is NU niet goed bezig… Veel stof om over na te denken. http://www.universiteitvannederland.nl/college/waarom-houden-nederlanders-meer-van-daders-dan-van-slachtoffers/
Theo Poort
6 mei 2014
Veel te veel mensen hebben nooit geleerd (van hun ouders b.v.) op een goede manier om te gaan met tegenslag, in welke vorm dan ook. Vaak is ook elke eventuele kans op hindernis, pijn, verdriet voor hen uit de weg genomen.
Ze slaan door en gaan uit hun dak, want ze weten echt niet hoe ze met ( voor hen) echt vervelende situaties moeten omgaan.
Mirjam-I van L.
6 mei 2014
De discussie over agressie gaat veel verder dan alleen over het bestrijden van ongewenst gedrag. Het gaat wat over de verzorgingsstaat en de rol van de overheid. De verzorgingsstaat heeft mensen geholpen. Geen twijfel mogelijk. Maar intussen zijn te veel mensen zijn verslaafd geraakt aan zorg en uitkeringen. En de verzorgingsstaat heeft ook een flink aantal “hufters” gecreëerd. Vergeeft u mij deze laatste uitdrukking. En denkend aan de laatste categorie zou agressie daarom ook kunnen worden geherinterpreteerd als “afkickverschijnsel” of als “excuustruus” voor iets wat heel groot is: “Sterker dan mijzelf”. Inderdaad, schei toch uit! De jongedame van 16 in het ziekenhuis van Uden, de dronken man in Arnhem die een zwaan onthoofdt, de vechtjassen in Eindhoven, enzovoorts. Allemaal zullen deze mensen wel een reden opvoeren. maar dat ze een reden durven op te voeren, is het beste bewijs van het failliet van “onze” verzorgingsstaat. Alles wordt geregeld, alles valt buiten de eigen verantwoordelijkheid, alles is moeilijk en elkaar aanspreken op gedrag dat mag niet meer. Het is tekenend dat mensen, ook in reactie op uw stukje, zich echt uitputten in het bedenken van argumenten om mensen te bedreigen (ingewikkelde regels, overleven, enzovoorts). Maar de normen, het goede fatsoen en het respect voor jezelf en de ander zijn zo ongeveer de laatste zaken die vergeten mogen worden. Als je niet tegen alcohol kunt omdat dan vogels gevaar lopen, drink dan niet. En als je een wond wil laten hechten in het ziekenhuis, wacht dan tot je aan de beurt bent. De zwaan respectievelijk de verpleegster zou er dankbaar voor zijn geweest.
Het is goed dat U schrijft, zoals u in uw vorige stukje over agressie deed, dat Oss bij agressie de dienstverlening (tijdelijk) staakt. In de gezondheidszorg is deze discussie ook volop bezig en dat is goed. En wat helemaal goed is, is dat U Dalrymple aanhaalt. Dalrymple biedt een goede basis voor een heroriëntatie op de verzorgingsstaat, Voor een overheid die “nee” durft te zeggen. Voor een overheid die mensen aanspreekt op eigen verantwoordelijkheid, een overheid die werkt naar het oplossen van problemen in eigen kring en voor het bieden van reëel perspectief voor kwetsbare mensen die tijdelijk niet zonder de overheid kunnen. Niet alleen omdat de verzorgingsstaat onbetaalbaar is geworden, maar omdat deze verzorgingsstaat te veel “hufters” heeft gemaakt. Nogmaals, vergeef mij de laatste term. Een andere schoot mij bij het schrijven van dit stukje niet te binnen.
hermine schaap
16 juli 2014
in mijn ogen heeft GOD je de eigen wil gegeven.
het is zo lekker makkelijk om maar alles af te schuiven op anderen of iets anders.
als ik iets niet wil doen,nou dan gebeurt het niet.
weet je van jezelf dat je een slechte dronk hebt,drink dan minder of totaal niet.
ben je agressief,nou daar zijn trainigen voor om dat in de hand te krijgen.
waar is de tijd gebleven dat we respect hadden voor anderen?
respect voor mijn en dijn.?
de wereld zou er stukken beter uitzien als we elkander meer zouden helpen.
wat dat betreft verlang ik terug naar de jaren 60/70.
toen was echt alles beter.
je kon je voordeur open laten,je kon nog veilig iemand aanspreken.
mis het ;noaberschap” uit die tijd.