De afgelopen dertig jaar was de oplossing van een probleem het recht op een voorziening. Wie bijvoorbeeld zijn of haar huis niet langer schoon kon houden, kreeg een aantal uren hulp bij het huishouden toegewezen. Dat was mooi. Maar dat was duur. Gemeenten gingen dus via aanbestedingen steeds goedkoper zorg inkopen. Met stress bij werknemers en cliënten tot gevolg. “Er is niet eens meer tijd voor een klein praatje.” Nu gemeenten van het Rijk nòg veel minder geld gaan krijgen voor Hulp bij het Huishouden, moet het echt anders. Want dezelfde zorg veel goedkoper inkopen, is echt niet meer mogelijk.
Voor onze regio betekent de korting voor Hulp bij de Huishouding zeven miljoen euro per jaar. Gemeenten kunnen dat geld niet uit eigen middelen halen. En gemeenten kunnen dezelfde zorg niet veel goedkoper inkopen. Aanbieders zouden failliet gaan of gedwongen zijn mensen uit te buiten. Het moet dus echt anders. Want binnen het ‘oude denken’ is het probleem gewoon niet op te lossen. Samen met de vertrouwde aanbieders binnen onze regio hebben we een nieuwe aanpak bedacht. “Van zorgen voor, naar zorgen dat.”
In de nieuwe situatie verwachten we meer van cliënten, mantelzorgers, vrijwilligers en anderen. Dat is niet te voorkomen. Maar ook van werknemers in de thuiszorg worden andere dingen verwacht. Waar van een professional tot nu toe verwacht werd om in recordtijd het huis schoon te maken, moet ze er in de nieuwe situatie samen met de cliënt en zijn omgeving voor zorgen dat het huis schoon en leefbaar blijft. Samen kijken ze nadrukkelijk wat iemand nog wel zelf kan, of zelf kan leren. En samen kijken ze of hulp uit het netwerk (familie, buren, vrienden of bekenden) kan worden georganiseerd.
“Als er minder hulp komt, zullen mensen vereenzamen,” hoor je vaker. Maar ramen zemen is geen middel tegen eenzaamheid. Dat is een middel tegen vieze ramen. Wanneer een professional merkt dat iemand aan het vereenzamen is, legt ze in de nieuwe situatie contact met een vriendelijke buurvrouw, het Rigom of bijvoorbeeld de ‘zonnebloem’. Deze organisaties hebben vrijwilligers die mensen uit hun isolement willen halen. Professionals zijn niet gewend op deze manier te werken. Maar moeten dat wel leren.
Het wordt nog een hele klus, die transities en die enorme kortingen op het budget. Want van iedereen wordt echt iets anders verwacht dan de afgelopen jaren. Mensen moeten elkaar nog meer dan nu helpen. En meer dan ooit zal hulp gericht zijn op wat nog wel kan. Of wat mensen wel kunnen leren. Met de pilot Hulp bij het Huishouden zijn we in Oss, met vallen en opstaan, aan het proberen die nieuwe manier van werken in te voeren. Dat kost tijd. Professionals moeten worden geschoold. En er is tijd nodig om met cliënten en hun netwerk nieuwe afspraken te maken. Dat kost tijd, energie en soms emoties en verdriet. De wereld is veranderd. De tijd dat voor ieder probleem een (gratis) voorziening bestond is echt voorbij. Ook wanneer je heel hard roept dat dat schandalig is. Van zorgen voor, naar samen zorgen dat. Die kant moet het op. Het is niet anders.
els knook
25 april 2014
Mijnheer Peters gratis hulp is er niet.Je betaald netjes eigen bijdrages(terecht)na inkomen.Dan komt nu Rigom voor boodschappen bij ong 15 uur per mnd.Alarmeringen 12.50.per mnd.Pedicure voor nagels 10 pdr mnd.Dit is situatie van 88 jarige vrouw geen kinderen of man met Aow en klein pensioen waardoor 4 euro boven minimabeleid de e mevr kan dit netgens meer terug halen.Haar uren van schoonmaak is van 3uur nasr 1,5gegaan.Een kennis volledig verlamd vanaf nek had Patein nu neemt Tzorg over maar die kan zorg nodig niet leveren.Ikzelf met geh.kind heb hulp hard nodig om alles draaiend te houden uw mensen bij keuken tafel advieseren zoon uithuis te plaatsen want ja jeugdwet komt dr ook nog aan.IBij eerder bezuiniging van 12 uur naar6 gegaan en nu 3.Ik heb besloten dan maar me eigen niet druk te maken en op kind richten en huis als die vervuild tja ik weet het niet…Maar blijkbaar denkt niemand aan de mens meer en zullen er ongelukken moeten gebeuren.Hopelijk kan in Oss na verkiezingen de menselijkheid terug komen en niet een afgedankte groep mensen die als vervelend geldkosten gezien word maar een mens die er niet omvraagd afgedankt en ziek te worden
Martijn
25 april 2014
Gemeenteraadsverkiezingen zorgen niet voor meer geld van de landelijke overheid. Want die zijn het die korten op het budget v/d gemeente Oss.
Het enige wat men na de gemeenteraadsverkiezingen kan doen, is kijken of er men in een ander potje harder kan bezuinigen om het er dan bij de zorg bij te leggen.
Of dat een wenselijke situatie is valt nog maar te bezien.
Linksom of rechtsom, met minder geld kun je niet hetzelfde blijven doen.
Karsmakers, Marjo
25 april 2014
Rene,
Compliment voor het artikel. Helder en duidelijk. Marjo
Tiny Romme
26 april 2014
Het verhaal van wethouder Rene Peters uit Oss wordt bevestigd door de opiniebijdrage van Martin Sommer van vandaag in de Volkskrant. De AWBZ is volgens hem een alles verscheurend monster. De zorgkosten zijn vanaf 2007 met 35 % gegroeid, terwijl de economische groei slechts 10 % groei kende. Voor iedere sterveling, behalve voor Marcel van Dam en de SP, is het overduidelijk, dat die kostenstijging echt niet meer door kan gaan. En ook de gemeenten kunnen dit steeds groter wordend gat niet repareren. Nergens ter wereld wordt huishoudelijke hulp voor bejaarden en andere hulpbehoevenden vergoed, behalve in Nederland. Dat is zo’n beetje de strekking van het verhaal van Martin Sommer. Maar goed, tot aan de gemeenteraadsverkiezingen in Oss zal de SP wel weer de grote trom gaan roeren en de pijlen van kritiek op het huidig college, in het bijzonder wethouder Rene Peters, gaan richten met veel thuiszorgdemonstraties en noem maar op. Rene, ik wens je veel sterkte, overigens ook de andere leden van het college. Laat je niet gek maken en doe gewoon de noodzakelijke dingen. Uiteindelijk geven verstandige beslissingen toch de doorslag.
Joël
26 april 2014
@ Tiny Romme: Op uw wenken bediend:
http://oss.sp.nl/nieuws/2014/04/klachten-over-keukentafelgesprekken