Pater Frans vermoord

De Nederlandse pater Frans van der Lugt is in de Syrische stad Homs doodgeschoten. Minister Frans Timmermans: “De man die niets dan goeds bracht in Homs, die Syriër onder de Syriërs was geworden, die weigerde de zijnen in de steek te laten, ook toen het levensgevaarlijk werd, is op laffe wijze vermoord.” Een held is gestorven.

“Hallo, ik ben pater Francis. Ik praat tegen u vanuit de belegerde stad Homs. Wij christenen en moslims leven in moeilijke omstandigheden. Mensen hebben niets te eten.” Zo sprak Pater Frans de wereld toe via dit filmpje op youtube waarin hij de wereld oproept iets te doen aan de verschrikkelijke omstandigheden waarin mensen in Syrië proberen te overleven. “Het kan niet zo zijn dat wij lijden en dat de wereld niets doet. Wij willen niet sterven door pijn en honger.”

De oproep van pater Frans maakte, in ieder geval op mij, een diepe indruk. Wie onder de meest zware omstandigheden blijft geloven in het goede van de mens is uit bijzonder hout gesneden. Pater Frans is een martelaar in de juiste zin van het woord. Hij had kansen genoeg om zichzelf in veiligheid te brengen en ‘zijn mensen’ in Homs aan hun lot over te laten. Hij koos anders. “Ik laat mijn mensen niet in de steek.” Hij stierf letterlijk voor zijn idealen.

Ik weet niet wie pater Frans heeft vermoord. En ik weet al helemaal niet waarom. Ik weet wel dat hij zich heeft ingezet om de banden tussen verschillende religies te versterken. Hij probeerde er te zijn voor àlle mensen. Ook pater Frans zal zijn fouten hebben gehad. Echte heiligen worden zelden geboren. Maar naar zijn voorbeeld en zijn oproep mag geluisterd worden. Het lot van mensen, van àlle mensen, mag ons niet koud laten. Wij mogen de ander niet in de steek laten. Niet in Syrië. En niet dicht bij huis. Pater Frans, rust zacht.