Benno L.

Posted on 17 februari 2014

9


Hier woont zwembadpedo Benno Larue”, kopt geenstijl.nl. “Chapeau burgemeester Henri Lenferink (PvdA) van Leiden. Hoe krijgt u het voor elkaar om een veroordeelde zwembadpedo, die zich -gvd- aan verstandelijk gehandicapte kinderen vergreep, middenin een woonwijk met scholen en zwembaden te huisvesten?” Honderden buurtbewoners en vooral ramptoeristen verzamelden zich vervolgens voor de woning van Larue om tegen zijn komst te protesteren. En ook de lokale politiek deed een duit in het zakje. “Het standpunt van Leefbaar Leiden is helder: Als Benno L. niet vertrekt, mag burgemeester Henri L. vertrekken!”

Het is een duivels dilemma. Niemand wil een veroordeelde pedoseksueel als buurman. Als vader van een jonge dochter zit ook ik daar echt niet om te springen. En iemand die aan kinderen zit straf je niet snel te zwaar wat mij betreft. Maar na het uitzitten van een gevangenisstraf moet een veroordeelde hoe dan ook wel èrgens wonen. Terug naar zijn oude woonplaats, waar slachtoffers de kans lopen hem tegen het lijf te lopen ligt niet voor de hand. Dan maar onder streng toezicht ergens anders in het land.  Maar waar? En hoe communiceer je dat met de buurt?

Dagelijks komen veroordeelde criminelen op vrije voeten. En die zaten echt niet allemaal vast voor fraude of witteboordencriminaliteit. Helaas lopen er ook in onze rechtstaat hele ‘zieke’ mensen rond. Tenzij we bereid zijn iedere crimineel levenslang op te sluiten of de doodstraf op te leggen, blijft terugkeer in de maatschappij een probleem. Een probleem dat samen met de reclassering zo goed mogelijk moet worden opgelost. Een ontketende hetze helpt daarbij zeker niet. En inspelen op emoties van verontruste ouders en ramptoeristen door de (lokale) politiek is zelfs ronduit schadelijk.

De vergelijking gaat natuurlijk volkomen mank. Maar gemeenten krijgen naar rato van het inwoneraantal vluchtelingen toegewezen die ze moeten huisvesten. Misschien zou een vergelijkbaar systeem moeten worden ingevoerd voor de opname van veroordeelde criminelen die na hun straf niet terug naar huis kunnen. Zo wordt in ieder geval voorkomen dat een burgemeester als die van Leiden een politiek probleem heeft omdat iemand in zijn stad komt wonen. Het is vervolgens aan de gemeente en de reclassering om zaken goed te communiceren en te organiseren.

In de middeleeuwen kon een veroordeelde na afloop van zijn straf in een andere stad nog redelijk anoniem opnieuw beginnen. Dankzij bepaalde media is dat nu uitgesloten. En wat schieten we daar mee op? Als de storm uiteindelijk is gaan liggen moet de heer Larue alsnog ergens wonen. Is het niet in Leiden dan wel in Amsterdam, Groningen of (God bewaar me) in Oss. De media past terughoudendheid. Voor sommige zaken is geen perfecte oplossing.

Posted in: Uncategorized