Koopman of dominee?

We sturen de koning, de koningin, de minister president en de minister van sport naar de olympische Poetin spelen. Aan de andere kant ontmoedigt Nederland bedrijven om in Israel te investeren. Wat wil Nederland zijn, koopman of dominee? Wat weegt zwaarder, principes of toch de centjes? We hinken blijkbaar op twee gedachten. Of toch niet?

Barrack Obama, David Cameron, Angela Merkel en François Hollande gaan niet naar de spelen in Sotsji. Onder andere vanwege de manier waarop men in Rusland met homo’s denkt om te moeten gaan. Obama stuurt zelfs de legendarische tennisster én voorvechtster van homorechten Billie Jean King. Dat is pas een statement. Nederland, dat zelf traditioneel voorvechter is van homo-emancipatie, stuurt de zwaarst mogelijke delegatie. Principieel is dat onbegrijpelijk. Maar het is wel verklaarbaar na het rampzalig verlopen ‘vriendschapsjaar’. Nog een keer ruzie zoeken zou pas echt centjes kosten.

Aan de andere kant stelt Nederland zich steeds harder op in de richting van Israel. Het kabinet ontmoedigt Nederlandse bedrijven om investeringen te doen of andere activiteiten te ontplooien in of ten behoeve van Israëlische nederzettingen in de bezette Palestijnse gebieden. Daar is zeker iets voor te zeggen. De nederzettingen-politiek deugt natuurlijk niet. En hindert het vredesproces enorm. Een statement is op zijn plaats. En verschillende bedrijven trekken hun investeringen inderdaad terug. Israel is daar absoluut niet blij mee. Maar de handel tussen Nederland en Israel is nog steeds meer dan levendig. En komt ook niet in gevaar.

De manier waarop men in Israel en Rusland politiek bedrijft deugt wat Nederland betreft niet. We ondernemen terecht actie richting Israel maar sturen de zwaarst mogelijke delegatie naar de Poetin spelen. Dominee of koopman? We spelen Dominee als het aanzien oplevert en geen geld kost. En we zijn koopman als het geld oplevert en anders invloed kost. Het is toch wat.