Het gaat de katholieke kerk in Nederland bepaald niet voor de wind. Naast een hele rits van schandalen en schandaaltjes kampt de kerk met een sterk vergrijzende geloofsgemeenschap en een enorm tekort aan ‘roepingen’. Niet zo lang geleden was Nederland hofleverancier missionarissen. Tegenwoordig worden priesters uit India en Vietnam ingevlogen om als kapelaan de weinige overgebleven priesters te ondersteunen.
Ieder jaar wordt de zogenaamde ‘roepingenzondag’ gevierd. En wordt er gebeden dat mensen zich ‘geroepen’ mogen voelen hun leven te wijden aan kerk en gemeenschap. En schijnbaar tevergeefs. Want traditioneel ‘weet’ de kerk exact hoe een voorganger er uit moet zien. Het is blijkbaar moeilijk te zien wanneer gebeden worden verhoord.
Het is een bekende anekdote. Van de pastoor die gewaarschuwd was voor het opkomende water. Hij weigerde te vluchten want hij was in gebed en vertrouwde op God. Die zou het water wel tijdig laten dalen. Even later kwam de politie om de huizen te evacueren. Maar de pastoor bleef halsstarrig weigeren. En verstopte zich in de gebedsruimte van zijn huis. Toen het water metershoog in de straten stond, probeerde de brandweer hem nog met een bootje op te halen. Maar de pastoor bleef weigeren. De Heer zou hem tenslotte redden en het wassende water tijdig tot bedaren brengen. Een helikopter van het leger trof hem ’s nachts nog biddend aan op het dak van zijn pastorie. Ook deze keer weigerde de pastoor. Hij verdronk.
In de hemel aangekomen vroeg de pastoor direct de chef te spreken. Hoe het nu mogelijk was dat een zo trouwe dienaar zomaar in de steek gelaten werd. “Nu nog mooier”, antwoordde de chef. “Ik heb de buurman gestuurd je te waarschuwen. Daarna de politie en de brandweer. Ik heb zelfs midden in de nacht een helikopter gestuurd om je te halen. Je gebeden zijn verhoord. Maar je wilde niet geholpen worden. Je was gewoon stronteigenwijs.”
Ook in deze tijd zijn er veel, heel veel mensen die zingeving vinden in het geloof. En er zijn roepingen genoeg. Maar de kerk (er)kent ze niet. De gemeenschap mag volgens schriftgeleerden namelijk alleen gediend worden door gewijde heteroseksuele mannen. Er zijn genoeg leken, man, vrouw, hetero- of homoseksueel, die prima in staat zijn als voorganger binnen een gemeenschap te functioneren. Maar de kerk moet wel weten wanneer haar gebeden worden verhoord. Anders wil ze niet geholpen worden, is ze stronteigenwijs en gaat ze tenslotte kopje-onder.
patrick van boekel
14 oktober 2013
eerlijk geschreven!! Geraakt door deze column!!
Esther
14 oktober 2013
RAAK!!! Maar ja, mocht dit al gelezen worden door de heren, herkennen zij de hulp van de Heer?
Joël
14 oktober 2013
Ik ben ervan overtuigd dat God iedereen wil inzetten die zijn Zoon Jezus volgt. Dus op die manier mogen we allemaal (als) priesters zijn, als we Jezus volgen.
In dit verband spreken de mooie passages uit de Eerste Brief van Petrus mij altijd bijzonder aan:
‘U hebt toch ondervonden hoe goed de Heer is? Voeg u bij hem, bij de levende steen die door de mensen werd afgekeurd maar door God werd uitgekozen om zijn kostbaarheid, en laat u ook zelf als levende stenen gebruiken voor de bouw van een geestelijke tempel. Vorm een heilige priesterschap om geestelijke offers te brengen die God, dankzij Jezus Christus, welgevallig zijn.’
(1 Petrus 2:3-5)
‘Maar u bent een uitverkoren geslacht, een koninkrijk van priesters, een heilige natie, een volk dat God zich verworven heeft om de grote daden te verkondigen van hem die u uit de duisternis heeft geroepen naar zijn wonderbaarlijke licht. Eens was u geen volk, nu bent u Gods volk; eens viel Gods ontferming u niet ten deel, nu wordt zijn ontferming u geschonken.’
(1 Petrus 2:9-10)
Henkvanderloop
14 oktober 2013
De vraag is of “de Chef “in Rome ook hier een meer sturende taak kenbaar moet maken. Nu wordt alles maar gezien als een teken van deze tijd. Laten wij een voorbeeld nemen aan Frans Vervoort van “bloemskerk “. Daar is te zien hoe het in Oss ook kan. Hvdloop.
renepetersoss
14 oktober 2013
Je hebt gelijk, Henk. Maar niet alleen daar…
Ardy van de Louw
14 oktober 2013
Wij hebben vroeger in Berghem gewoond. Ik was ook betrokken bij de communievieringen onder leiding van Pastoor van Genugten. Het stoort mij enorm hoe deze geweldige pastoor wordt ‘weggezet’. Het is beschamend wat er gebeurt!
Stefanie Vatta
14 oktober 2013
Dapper en mooi stuk!
astrid
14 oktober 2013
Zo is het. Sowieso prettig geschreven. Beter dan die azijnzure verwijten van die andere ‘columnist’