Preventie? Of eigenlijk een zorgtraject voor een zeer klein probleem?

Met enige regelmaat sturen mensen mij een verhaal op om over na te denken. Of om te gebruiken in een blog. Gisteren kreeg ik een verhaal over gratis extra gespecialiseerde gymlessen op kosten van de gemeente. Op scholen wordt een gymles overgenomen door specialisten, al dan niet in dienst van de gemeente. Kinderen worden dan geobserveerd. Ouders van kinderen die zijn opgevallen krijgen een brief. Daarin staat dat hun kind bewegingsachterstanden heeft. En op koste van de gemeente extra gespecialiseerde gymlessen kan krijgen. 

Ik vind het een moeilijke. Want bewegen is gezond en nodig. En veel kinderen bewegen inderdaad steeds minder. Zo gek is het niet dat gemeenten tijd, geld en energie steken in sportstimulering van kinderen. Het is wel de vraag of screening en gratis gespecialiseerde hulp echt nodig is. En of het in tijden dat gemeenten steen en been klagen over tekorten in het sociale domein, wel zo verstandig is om zorggeld te gebruiken om kinderen van ouders die dat met het grootste gemak zelf kunnen betalen een paar uur gratis gespecialiseerde sportles te geven.

Het verhaal doet me denken aan een gemeente die alle kinderen screende op obesitas. Ook daar zat zeker logica achter. Veel te zware kinderen hebben statistisch gezien op latere leeftijd meer zorg nodig. Ouders van kinderen met een (veel) te hoog BMI kregen een brief. En werden uitgenodigd voor een traject met een diëtist en een bewegingscoach. Om geen onnodige drempels op te werpen ging dit uiteraard op kosten van de gemeente. En omdat in de jeugdwet staat dat het heffen van een eigen bijdrage bij jeugdhulp niet mag, werd naar het inkomen van ouders niet gekeken.

Begrijp me niet verkeerd. Ik ben voor preventie. Maar veel zaken die we preventie noemen zijn (als we eerlijk zijn) individuele zorgtrajecten voor hele lichte problemen. Dat kan een keuze zijn. Maar als je als gemeente blijkbaar gigantisch veel geld tekort komt moet je prioriteiten stellen. Wil je dit echt? Of verhoog je de belastingen of sluit je de bibliotheek? Zou het in het kader van preventie niet beter zijn om af te spreken dat er op scholen alleen water gedronken wordt? Dat bij voedselbanken en in wijkcentra door vrijwilligers les gegeven wordt in gezond en goedkoop koken? Dat jongerenwerkers in wijken met kinderen voetballen? Dat de judo vereniging op school met kinderen aan de gang gaat? Preventie is mooi. Maar een individueel zorgtraject is geen preventie.