Regels en administratie

Wandelen met een vriend over de dijk in de ochtend is heerlijk. Samen een beetje nadenken over de wereld en het hoe en waarom van zoveel door de mens bedachte onzin. “Waarom bedenkt de politiek toch zoveel regels waar mensen zich aan moeten houden. Nu ik een bedrijf heb word ik er helemaal gek van. Ik administreer me suf. En wie schiet iets op met die papieren werkelijkheid?”

We bedenken als politiek inderdaad heel veel wet en regelgeving. Meestal als reactie op maatschappelijke onvrede naar aanleiding van een incident of een misstand. Dat noemen we de risico regelreflex. We willen voorkomen dat een incident of misstand zich herhaalt. En daarom bedenken we een wet of een regel. Dat is niet altijd de goede reflex. Maar ik ben er tijdens heel veel werkbezoeken achter gekomen dat het probleem groter is dan dat.

Ik wist het eerst ook niet. Maar lang niet alle regeltjes en afvinklijstjes zijn door de overheid bedacht. Vaak bedenkt de sector of ‘branche’ kwaliteitseisen gewoon zelf. Deels om de concurrentie van ‘cowboys’ buiten de deur te houden. En deels als verdienmodel. Het is een fabeltje dat inkopers alleen letten op de prijs. Ze letten ook op de kwaliteit. En eisen bijvoorbeeld in hun aanbesteding het hebben van een keurmerk.

Een keurmerk krijg je niet zomaar. Daar moet je wel wat voor doen. Je houden aan een heleboel regels bijvoorbeeld. En aantonen dat je je aan die regels houdt. Vaak is een vorm van scholing verplicht. Uiteraard in te kopen bij of via de instantie of organisatie die het keurmerk verstrekt. Zo hou je als sector cowboys en andere vervelende concurrenten buiten de deur. En heb je als branchevereniging een verdienmodel te pakken.

Ik vind niet dat alle regels slecht of onnodig zijn. Ik vind niet dat je als bedrijf of professional niets hoeft te verantwoorden. Ik denk wel dat we ver zijn doorgeschoten. En dat we ons moeten afvragen of we ieder risico kunnen uitsluiten door het invoeren van steeds meer regels. Het zou verstandig zijn meer uit te gaan van vertrouwen en minder van een papieren werkelijkheid. Met minder administratie en verantwoording kan het ook wel. Maar laat de verschillende sectoren ook naar zichzelf en niet alleen naar de overheid kijken. Ook daar is heel erg veel winst te behalen.