Frankrijk verbiedt mobiele telefoons op scholen

Frankrijk verbiedt mobiele telefoons op scholen. Natuurlijk zullen er (ook in Frankrijk) stemmen opgaan die zeggen dat de moderniteit niet valt tegen te houden. Dat je leerlingen beter verantwoord kunt leren omgaan met mobieltjes. En dat er zoveel educatieve functies op zo’n apparaat zitten. Maar als vader en voormalig leerkracht / schooldirecteur zeg ik, flauwekul. De voordelen wegen bij lange na niet op tegen de nadelen. 

Veel opvoeders vinden verbieden een ongemakkelijk instrument. Dat geldt voor ouders en dat geldt ook voor leerkrachten. Kinderen voelen dat haarfijn aan. Want een verbod is in een opvoedingssituatie bijna nooit een echt verbod. Het is een startpunt voor een onderhandeling. Veel opvoeders hebben geen zin in gezeur. En staan oogluikend dingen toe die ze diep van binnen zouden willen verbieden.

Op scholen en bij het maken van huiswerk zijn mobiele telefoons een plaag. Want ze vragen constant om aandacht. Het is wetenschappelijk al lang bewezen. Leerlingen die studeren met een telefoon naast het schoolboek concentreren zich slechter. En in de klas letten ze veel minder goed op. Dat gaat ten kosten van de schoolprestaties. Dat weet iedere docent uit ervaring. En eigenlijk weten ouders dat ook. Maar handelen naar die kennis is geen vanzelfsprekendheid.

Zo’n verbod van overheidswege (met alle mogelijkheden om uitzonderingen te maken uiteraard, want zo veel verschilt Frankrijk nu ook weer niet van Nederland) is natuurlijk niet echt nodig. Want iedere opvoeder kan grenzen stellen. En iedere opvoeder kan grenzen handhaven. Gewoon beneden laten dat mobieltje tijdens het huiswerk maken. (En zeker ook voor het slapen gaan.) En op school gewoon uit dat ding. En je stopt het in je tas of in je kluisje. Wat mij betreft is dat niet onderhandelbaar. Daar hoeft geen overheid aan te pas te komen.