Heel af en toe zijn verhalen van mensen die ik spreek zo grappig dat ik er wel over schrijven moet. Nou ja grappig. Soms zijn ze eigenlijk zo treurig dat een mens, ondanks zichzelf, een lach niet kan onderdrukken. Wat te denken van het volgende voorbeeld. Jan is een zwaar autistische jongen. Hij heeft hulp nodig bij heel veel dingen. Onder andere het poetsen van zijn tanden. Ik sprak zijn begeleider.
“Jan woont al een tijdje bij ons. Dat vinden wij fijn. En dat vindt hij ook fijn. We begeleiden hem met alles. Dat doen we met liefde en plezier. Maar vooral de laatste jaren komt er veel meer administratie en bureaucratie bij kijken. En dat noemen we kwaliteitszorg. Jan kan zijn eigen tanden niet poetsen. Dat wisten wij natuurlijk. Maar dat is ook vastgesteld door een extern deskundige.
Iemand waarvan is vastgesteld dat hij zijn tanden niet kan poetsen moet geholpen worden. Dat komt te staan in zijn behandelplan. Dat plan moet worden goedgekeurd. Ik moet zijn tanden poetsen. En ook opschrijven dat ik dat inderdaad gedaan heb. Want kwaliteit moet gemeten worden. Eens in de zoveel tijd komt er iemand langs. Die controleert of we voldoen aan alle kwaliteitseisen.
Weet je wat die persoon doet? Die kijkt naar de diagnose van Jan. En legt daarnaast het behandelplan. Naast dat behandelplan legt hij de afvinklijst. Onder andere van het tandenpoetsen. Hij concludeert dat het plan past bij de diagnose. En de vinkjes bij het plan. En gaat tevreden weer naar huis. Want hier wordt kwaliteit geleverd.
Weet je wat die man niet doet? IN DE MOND VAN ONZE JAN KIJKEN!!. Hij heeft geen idee of zijn tanden er nog goed uitzien. Het is toch om gek van te worden. Er is iemand geweest om de diagnose te stellen, iemand om het plan te maken en iemand om te controleren of de vinkjes zijn gezet. En iemand die de tanden daadwerkelijk poetst. Ik. Maar ja, dat deed ik al maanden natuurlijk. Want dat kan Jan zelf niet. Tssss.”
Agnes
4 juli 2018
Ja, te gek voor woorden die controle….
Gerard
4 juli 2018
Tanden poetsen. Toch een punt van kritiek René, Wat jij schrijft is een verhaal. Het zijn aangrijpende verhalen. En nog steeds doet de politiek er helemaal niets aan. En n.m.m. doet het CDA alleen maar wat de VVD wilt. Praten, praten, praten. Een vriend van mij ligt al maanden op bed. Licht dementerend, polyneuropathie. Alleen wanneer wij komen, krijgt hij een kopje koffie. Thuizorg zegt: “Dat staat niet in het plan, dus ik mag geen koffie zetten”. Hij krijgt nooit een kopje soep. Dat brengen wij dan mee.
De mantelzorgster schreef eens een briefje of de afwasmachine leeg gehaald kon worden. Zij moest naar haar eigen gezin en een paar dagen met vakantie. Antwoord op een briefje” Dat staat niet in mijn lijst, dus ik mag het niet doen. En zij deed het ook niet.
Stop met die onzinnige bureaucratie en laat de kwaliteit van de zorg aan de beroepskrachten over.Laat het werk dat moet worden gedaan aan de professionals over en stop met lijstjes. De leiding, ja ik bedoel leiders, geen managers, kunnen het heel goed beoordelen.
Buurtzorg is een goed voorbeeld. En in de jeugdzorg! In mijn regio liggen miljoenen op de plank. En er wordt niets mee gedaan. Dat is niet waar. Er wordt over gepraat!!!!!
Een leidinggevende van een instelling vertelde mij dat er meer dan 100.000 Euro wordt uitgegeven aan accountantsverklaringen omdat gemeenten ondanks de gemeenschappelijke regeling een eigen accountant willen. Zo kan ik nog even doorgaan.
Ieder verhaal dat met bureaucratie en regelzucht te maken heeft is intriest. Ieder verhaal dat te maken heeft met regionale samenwerkingsverbanden en waarin toch de gemeenten hun eigen naad willen blijven naaien, is volledig misplaatst. Gemeenten zijn autonoom en daar brandt de landelijke politiek liever de vingers niet aan. Er komen nog meer verkiezingen!!! Maar de bureaucratie tiert welig en wordt alsmaar erger.
Politiek doe er iets aan!!! Marktwerking in de zorg is niets anders dan overdreven bureaucratie en regelzucht.
Ja tandenpoetsen: O ik moet het vinkje nog zetten. Ik mag geen vinkje vergeten!!!! Want dan lever ik onvoldoende zorg!!!!
Wie verzint zoiets!
renepetersoss
4 juli 2018
Beste Gerard, helemaal eens. En ik kan je op een briefje geven dat ik er alles aan zal doen dit te veranderen. Ik zou er graag eens met je over spreken Gerard. Bel je me? 06-25734030
Gabie Conradi
4 juli 2018
In feite dieptriest… jij hebt een kans om hier iets aan te doen René en ik weet dat je dat wilt.. dus hopelijk lukt het minder te praten over, maar in gesprek te gaan met de mensen waar het over gaat en degenen die dicht bij hen staan (naasten en professionele naasten).
Vanuit Zorgbelang Brabant|Zeeland stimuleren wij in ieder geval het contact met elkaar om sneller te komen tot praktische oplossingen dichtbij de mensen om wie het gaat.
Ieder zijn druppeltje…
Nol Reuser
5 november 2018
…..de enige reden waarom ik het onderwijs voortijdig verliet….o ja..kun je misschien ook ff die 400 pardonneren en die 500 terugsturen naar waar ze zo graag heen wilden en zou je misschien ook…..ach wat leg ik toch te zeuren…..ik zelf heb het nog nooit zo goed gehad als nu…..