Betrouwbaarheid

“betrouwbaarheid van politici vind ik erg belangrijk”, vertelde een vrouw me gisteren op straat. “Want over het algemeen zeggen ze maar wat.” Om vervolgens te concluderen dat ze ging stemmen op een partij waarvan algemeen bekend is dat de lijsttrekker met enige regelmaat een loopje met de werkelijkheid neemt. Ik vind dat bijzonder. 

De mens is een vat vol tegenstrijdigheden. Dat blijkt maar weer eens. Zo staat premier Rutte in de top van twee ranglijstjes. Volgens peilingen scoort hij hoog op onbetrouwbaarheid. Tegelijkertijd vinden veel mensen hem een uitstekende minister president. Het kan toch niet allebei waar zijn denk ik dan?

De burger heeft een hekel aan politici die van alles beloven. Want van al die beloftes komt niets terecht. Toch doen partijen waarvan duidelijk is dan hun plannen onuitvoerbaar zijn, het goed in de peilingen. Sommigen beloven zelfs zo veel, dat ze de moeite niet eens nemen om hun plannen door te laten rekenen. “Want dan staat de waarheid zwart op wit.”

Het is belangrijk om als politicus goed in gesprek te zijn met burgers. Tenminste dat vind ik. Mensen hebben er recht op om te weten waar je voor staat. Toch zijn er partijen die doodleuk afzeggen voor grote televisiedebatten. Omdat dat campagne technisch  beter uit zou komen. Dat is niet alleen onfatsoenlijk. Ik vind dat ook onjuist.

“Gelukkig doet het CDA dat anders.” Ook dat hoor ik meer en en meer. “Sybrand Buma is wel een beetje saai. Maar hij lijkt me een eerlijke en betrouwbare vent.” “En jullie hebben een stevig verhaal. Erg stevig zelfs. Maar het komt uit het hart en is realistisch.” Kijk, van zulke reacties word ik blij. Je kunt succesvol politiek bedrijven als je geen dingen belooft die niet kunnen, niet schreeuwt en geen loopje met de waarheid neemt. Uiteindelijk waardeert de kiezer dat.