Wat was het een groot succes tien jaar gelden, toen Stichting Oss Cultureel de musical Villa Johanna op de planken bracht. En wat een groot succes de afgelopen dagen, met versie 2.0. Oss mag trots zijn op haar talent dat onder professionele begeleiding maximaal de ruimte krijgt. Villa Johanna 2.0 was in een woord geweldig.
Twee keer heb ik de voorstelling mogen zien. De première op vrijdag en de matinee op zondag. Beiden keren heb ik genoten van een enthousiasme en kwaliteit die je maar zelden ziet. In combinatie met humor, een prachtig decor en aanstekelijke muziek, was het een voorstelling die je wel tien keer kunt zien. Je verveelt je geen seconde.
Er zijn dagen dat je extra trots bent op de plek waar je vandaan komt. Dit waren van die dagen. En daarin ben ik niet alleen. Hoeveel mensen heb ik in de pauze en na de voorstelling horen verzuchten “dat dit toch zomaar kan in Oss.” En we doen het samen. Van de acteurs tot de productie, van de muziek tot het decor, van het bestuur tot aan de sponsors en alles ertussenin.
Ik weet niet of er nog kaarten te koop zijn. Maar 7 en 8 november zijn er ’s avonds nog voorstellingen. Ik raad iedereen die nog niet geweest is aan om als de wiedeweerga kaartjes te bestellen en te genieten van Villa Johanna 2.0. Het is meer dan de moeite waard. Wie talent de ruimte en goede begeleiding geeft, ziet al snel resultaat. Dat is altijd zo. En Stichting Oss Cultureel is daar het bewijs van. Trots!
René Peters 
nielskolman
7 november 2016
Wat is dit? Reclame voor een voorstelling door een volksvertegenwoordiger? U hebt de genoemde voorstelling maar liefst twee keer mogen zien. Schrijf dan op zijn minst een kritiek over het stuk in plaats van enkel misplaatste nostalgische trots te botvieren. Begrijp me niet verkeerd: Het is uw website/blog en u mag aldaar publiceren wat u wilt; maar wilt u hiermee politiek gewin halen? Ik snap er niets van. U staat landelijk op de lijst van het CDA, en schrijft stukken over zaken waar u geen enkele kaas van gegeten heeft. Soort rare mengelmoes tussen politiek, toneel en reclame. “Dat dit toch zomaar kan in Oss.” Net alsof acteer/regie talent een verdienste is van de politieke klasse in Oss. Wat een gezapige en ouderwets kleffe aanfluiting dit artikel. “Toneel in Oss mede mogelijk gemaakt door het CDA.”
renepetersoss
8 november 2016
Dag Niels, je neemt de moeite te schrijven dat je het een stukje van niks vind. Ergens is dat toch een compliment 😉 Hoop dat een volgend stukje je beter bevalt. Groet, Rene
nielskolman
9 november 2016
Beste Rene, bedankt voor je reactie. Misschien lees ik wel te veel en reageer ik te fel, te snel en te ongenuanceerd. Manisch engagement in het digitale tijdperk! 🙂 Ik ben voor een scheiding tussen (amateur)kunst en politiek, op zowel landelijk als lokaal niveau; vandaar dat ik me geroepen voelde om te reageren op jouw tekst. Het is ook in het licht van een grotere maatschappelijke discussie dat ik dit doe. Kunst en cultuur gaan me persoonlijk nauw aan het hart – dit zal voor jouw en vele anderen niet anders zijn – maar juist omdat kunst en cultuur heilig zijn ( neem cultuuruiting zwarte piet ) moet de politiek gezonde afstand bewaren. Kritiekloos trots zijn op mooie cultuuruitingen is menselijk, maar komt op mij snel over als een vorm van populisme. Ik denk dat kruisbestuiving tussen (amateur)kunst en overheid d.m.v. subsidies e.d. uiteindelijk slecht zijn voor kunstenaars en cultuurdragers. En die discussie is actueel en belangrijk. Daar valt naast goede smaak ook zeker over te twisten. Artistieke groet, Niels
renepetersoss
12 november 2016
Beste Niels, omdat ik toevallig in de politiek zit wil dat niet zeggen dat ik me op welke manier dan ook met kunst bezig houd. Ik heb er ook niet speciaal verstand van. Kenners zullen best wat af te dingen hebben op de kwaliteit van het geheel. Ik ben slechts fan van jonge enthousiaste amateurs. En daar geniet ik van.
nielskolman
11 november 2016
De ideologie van 2.0 is het probleem. Zwarte Piet moet 2.0, Villa Johanna moet 2.0, ALLES MOET 2.0. WAAROM? Ik ben tegen de 2.0-isering van de kunst. De politiek moet stoppen met het 2.0-iseren van onze cultuur. Afblijven. Terug naar vechten voor oorspronkelijkheid!