Geef gemeenten de ruimte om zaken zo dicht mogelijk bij de burger te organiseren, in plaats van alles van bovenaf op te leggen. Zaken die voor gemeenten te groot of te ingewikkeld zijn, horen bij een ‘hogere overheid’ thuis. Dat is de oorspronkelijke visie achter de decentralisaties. En die visie is goed. Helaas is de praktijk precies omgekeerd. Den Haag gooit problemen die het rijk niet op kan lossen over de schutting. En roept vervolgens schande over alles wat er beter moet.
Instellingen zijn 18 miljoen extra kwijt aan bureaucratie sinds de zorg is overgeheveld naar gemeenten. Dat schrijft de Volkskrant op basis van cijfers van de koepelorganisatie van GGZ Nederland. Op zich is dat niet vreemd. Wie met meer partners zaken doet, moet meer administratie bijhouden. Toch kan het veel simpeler. En iedereen weet hoe. Maar daarvoor is daadkracht uit Den Haag nodig. Schande roepen is echt niet voldoende.
Het is niet zo moeilijk om te bedenken wie welke informatie wanneer nodig heeft. En het zou vervolgens ook niet moeilijk moeten zijn standaard formulieren en procedures af te spreken, waar iedere gemeente en iedere instelling zich aan moet houden. Sterker nog, die formulieren bestaan. De VNG heeft ze samen met de branche ontwikkeld. “Maar we kunnen niets opleggen aan gemeenten, noch aan aanbieders.” En daar zit nu precies het probleem.
Iedere instelling factureert naar gemeenten. En iedere gemeente vraagt informatie, cijfers en verantwoording aan aanbieders. Iedere instelling en iedere gemeente doet eigenlijk precies hetzelfde. Maar allemaal op een andere manier. We houden elkaar een beetje bezig met een administratieve rompslomp die zijn weerga niet kent. De oplossing is simpel. Laten we die formulieren gewoon allemaal wel gaan gebruiken. Probleem opgelost.
In Nederland hebben we de klok wel horen luiden. Maar we weten niet meer waar de klepel hangt. Decentralisaties zijn op zich een goed idee. Ze bieden gemeenten de ruimte om goed te regelen wat ze kunnen regelen. Een hogere overheid is nodig voor zaken die voor gemeenten te groot zijn. Of waar gemeenten samen niet uitkomen. Gemeenten worden het nooit eens over een eenduidige manier van verantwoording. En zorgaanbieders niet over de manier van factureren. De oplossing is simpel. Den Haag, pak je verantwoordelijkheid.
René Peters 
Sinon van geloven
21 juni 2016
Oss is toch een centrum gemeente voor de zorg. Zorg dan ook voor uniformering in de bureaucratie. Er durft niet enkele gemeenten in opstand te komen tegen de regelmatig in Nederland. Misschien omdat bestuurders later zelf een baantje willen hebben in die bureaucratie? Geef het voorbeeld.
Gerco, Oosterpoort.
21 juni 2016
Dag Rene, ik ben het helemaal eens met je visie:
—Breng zorg zo dicht mogelijk naar de burger waar het kan en organiseer het slim als er meer zorg nodig is.—-
Maar aan de organisatie van de systeemkant is het met de decentralisatie niet echt goed gegaan. Landelijk een enorme decentralisatie naar de gemeenten inzetten, terwijl enorme kortingen op de (jeugd) zorg tegelijkertijd doorgevoerd worden ( 30 % / 3 jaar).
Tja……je zou maar de gemeente zijn…..of een zorgaanbieder…..(Ons meer noordelijk broertje deed de decentralisatie van zorg naar gemeenten in 6 jaar…zonder enige kortingen…..en moest daarna ook fors investeren in reparatie…. )
De 18 miljoen aan extra kosten bureaucratie in de zorg in het artikel Volkskrant gaat alleen over de GGZ en is echt een understatement. Met 10 % extra (administratieve) lasten sinds de decentralisatie red je het als organisatie echt niet. Maar,eerlijk is eerlijk, standaardisatie van formulieren en verantwoording is echt een hele goede start !
Heel veel tijd, energie en geld wat niet meer aan zorg kan worden uitgegeven gaat ook zitten in :
In vuistdikke contracten, in afwijkende contractbepalingen per gemeente/ regio, in contractenoverleg, in overlegtafels, in talloze werkgroepen, in projectgroepen, in brainstormsessies, in inkoopoverleg ambtenaren, in beleidsoverleggen, in coördinatie en overleg met basisteams, in vastlopende casuïstiek, in individuele facturenstromen, in wisselende eisen aan verantwoording, in bijhouden van bergen stukken in eigen websiteportals van gemeenten, in beleidsnotities, in aparte verantwoordingsnormen, in bizarre accountantsverplichtingen per gemeente en ja, in debiteurenbeheer.
Het is eerder een vertien- of vertwintigvoudiging van die 18 miljoen als je de extra tijd mee telt voor de hele zorg die met decentralisatie te maken heeft gekregen.
En dan is regio BNO echt nog heilig door de regionale gemeentelijke samenwerking. Een groot goed, dat zeker behouden moet worden.In andere aangrenzende regio’s kan je tegen bovenstaande zelfs per gemeente aanlopen. Zelfs per basisteam wordt er soms verschillend gewerkt en vaak een eigen beleid gevoerd. Maar grote overeenkomst is dat in iedere regio cq. gemeente wordt getracht het ei van columbus zelf uit te gaan vinden. Verschillen in inkoop, financiering, zorgtoewijzing en verantwoordingssystemen…..
Het is inderdaad echt hard nodig dat er landelijk kaders worden gesteld aan de inrichting van het systeem. Tijd en geld die nu gedwongen wordt gestoken in het anticiperen op de wildgroei in het systeem kan veel beter naar de zorg zelf gaan.
Toverwoord om de bureaucratie, de controledrang en wederzijds wantrouwen tegen te gaan en echt te verbeteren is samenwerking op simpele heldere kaders en afspraken en simpele verantwoording. Ik ga ervoor en sta naast je in je vraagstelling.
#stasVRijn ?