Marco van Basten is een held

Marco van Basten treedt vrijwillig terug als hoofdtrainer van AZ. Van Basten was een fantastische voetballer. En ‘maar’ een aardige trainer. Van Basten heeft last van stress en andere klachten. “Ik ga gewoon niet fijn om met spanning. En ik wil op een prettige manier mijn werk kunnen doen. Ik verwacht met wat minder verantwoordelijkheden meer van waarde te kunnen zijn.” Wat een held ben je dan! Een stapje terug of een stapje opzij is geen gezichtsverlies. 

Het zou heel normaal moeten zijn. Als je werk niet meer bevalt, als je last hebt van stress of het zit op een andere manier tegen, dan ga je (tijdelijk) iets anders doen. Toch ken ik veel meer voorbeelden van mensen die eigenlijk diep ongelukkig zijn in wat ze doen, maar niet zien dat het ook anders kan. Natuurlijk zijn er praktische bezwaren. De schoorsteen moet roken, nietwaar? Maar als iets eigenlijk niet bij je past, is een beetje minder misschien eigenlijk een beetje meer.

Westerse mensen denken in groei. Dat oneindige groei volgens de wetten van de natuur helemaal niet mogelijk is, komt niet in ons op. Een ideale carrière gaat in onze ogen in een rechte lijn omhoog, tot aan ons pensioen. Dat is vaak niet mogelijk. Maar is het wenselijk? Mensen die het weten kunnen zeggen dat je net zo lang promotie maakt tot je je werk niet meer aankan. Ik weet niet of dat waar is. Wat ik wel weet is dat streven naar meer niet altijd gelukkig maakt. Dat van Basten dat onderkent vind ik van grote klasse. Dat durven er niet veel.

Waarom snakken zoveel mensen naar een zo vroeg mogelijk pensioen? Waarom is alles er op gericht om zo snel mogelijk helemaal te kunnen stoppen met werk? Zou het niet verstandiger zijn om de laatste jaren van je carrière een stapje opzij te zetten? En met minder stress en meer plezier gewoon door te kunnen werken? En waarom jagen veel jonge mensen zich ten koste van hun gezin en levensgeluk op voor een carrière die wel geld oplevert, maar een huwelijk verwoest?

Marco van Basten was een prachtige voetballer bij Ajax en AC Milan. Hij was een aardige trainer. Maar hij is een wijs mens. Hij kiest voor zijn geluk en zet een stapje opzij. De voormalig beste voetballer van de wereld wordt assistent van een oud-voetballer van Volendam. Respect!