Vrij spel voor pedofielen

“Vrij spel voor pedofielen,” kopt de telegraaf. “Sportclubs doen nog altijd te weinig om pedofielen onder hun jeugdcoaches en -begeleiders te ontmaskeren.” Die conclusie trekt de krant naar aanleiding van de hockeycoach die stiekum filmde in een vrouwenkleedkamer. Sportkoepel NOC-NSF overweegt nu  een verklaring omtrent gedrag voor vrijwilligers verplicht te stellen. Dat klinkt wel goed. Maar het is duur. En het helpt niks. Het is een knap staaltje nutteloze incidentenpolitiek. En het is een alibi voor bestuurders, voor wanneer er toch iets mis zou gaan. “We hebben er alles aan gedaan om dit te voorkomen. We hebben zelfs een verklaring omtrent gedrag gevraagd. Ons treft dus geen blaam.”

Je moet er niet aan denken dat je kind een begeleider heeft met pedofiele trektjes. En het is voor elke sportclub een absolute nachtmerrie als een van jouw vrijwillgers met zijn vingers aan een jeugdlid heeft gezeten. Maar een verklaring omtrent gedrag is echt geen oplossing. Of iemand pedofiele neigingen heeft staat tenslotte niet op iemands voorhoofd. Pedofielen filter je er gewoon niet uit met zo’n verklaring. Was het maar zo simpel. Bijna alle veroordeelde pedoseksuelen waren op het moment dat ze hun misdaden pleegden, bij geen enkele instantie bekend.

Denken dat een verklaring helpt is dus naïef. Maar helemaal niets doen is me ook veel te gemakkelijk. Verenigingen kunnen namelijk wel degelijk iets doen. Ik denk dat gedrag en houding van vrijwilligers vaak helemaal geen onderwerp van gesprek zijn binnen een (sport)club. Ik denk dat er vaak geen afspraken gemaakt worden over de manier waarop begeleiders en leden met elkaar om horen te gaan. Mogen vrijwilligers jeugdleden toevoegen op facebook bijvoorbeeld? Of privé berichten delen op WhatsApp? Hebben vrijwilligers ook buiten de sportclub om contact met hun pupillen? Dat soort vragen zouden structureel aan de orde moeten komen.

Ik denk dat die bestuurders van NOC-NSF eens zouden moeten nadenken hoe ze er voor kunnen zorgen dat zo’n gesprek binnen verenigingen wel structureel op gang komt. En hoe ze er voor kunnen zorgen dat er een cultuur ontstaat waarbinnen grensoverschrijdend gedrag echt besproken wordt. Op die manier kunnen uitwassen zoveel mogelijk voorkomen worden. Sportbestuurders moeten eerlijk zijn. Helemaal voorkomen dat iemand de fout in gaat, dat kan niet. Zelfs niet al zou je de AIVD vragen iedere vrijwilliger uitgebreid te screenen. Door het bevorderen van een open en veilige cultuur binnen verenigingen is de kans daarop wel te verkleinen. Maar ja het verplicht stellen van zo’n verklaring omtrent gedrag, dat klinkt zo lekker daadkrachtig hè. Dus die kant zal het wel opgaan vrees ik.