“De vader die vrijdagochtend met zijn 2-jarig zoontje van een flat in Tilburg sprong, stond sinds vorig jaar juni onder toezicht van Jeugdzorg,” aldus Omroep Brabant. “Bureau Jeugdzorg ontfermde zich over het gezin. Er werd een gezinsvoogd toegewezen die het gezin begeleidde. Bureau Jeugdzorg gaat de komende dagen intern kritisch bekijken of zij dit drama had kunnen voorkomen.”
Wat een verschrikkelijk en onbegrijpelijk drama. Wat een schok voor alle betrokkenen. En wat voor wanhoop of waan kan een mens tot zulke daden brengen? Het blijft in de meest letterlijke zin van het woord onvoorstelbaar. We kunnen ons er gewoon geen voorstelling van maken. Misschien kijken we om die reden om ons heen wie dit drama had kunnen voorkomen. Want accepteren dat dergelijke incidenten nooit helemaal te voorkomen zijn, dat is voor een gezond mens haast onverteerbaar.
De vader stond zoals gezegd onder toezicht van jeugdzorg. “Maar er was geen veiligheidsrisico voor het kind,” aldus directeur Kees Swaanen van Bureau Jeugdzorg. “Jeugdzorg gaat nu kritisch kijken of ze dit had kunnen voorkomen.” Akkoord, bij ieder incident moet heel goed gekeken worden of er juist gehandeld is. Als is het maar om er van te leren. Maar het is een illusie dat incidenten als deze helemaal voorkomen kunnen worden. Dat is een ongemakkelijke, maar absolute waarheid.
Na de dood van Savanna en ‘het Maasmeisje’ is het gemiddeld aantal uit huisplaatsingen in Nederland dramatisch toegenomen. Vooral omdat de gezinsvoogden persoonlijk voor de rechter werden gesleept nadat ze waren beschuldigd van ‘dood door schuld.’ Geen wonder dat kinderen steeds sneller uit huis werden geplaatst. En geen wonder dat men door middel van steeds meer bureaucratie steeds meer moeite is gaan doen om in juridische zin geen fouten te maken. Jeugdzorg is er veel ingewikkelder en duurder van geworden. En toch gebeuren er af en toe nog steeds de meest verschrikkelijke dingen.
Als er echt fouten gemaakt zijn moet er worden ingegrepen. En van ieder incident kunnen we proberen te leren. Maar veel verder moeten we niet gaan. Geforceerd zoeken naar de verantwoordelijken is begrijpelijk. Want we kunnen en willen niet geloven dat niet alles te voorkomen is. Maar het helpt ons niets. Sterker, het doet vaker kwaad dan goed. We kunnen tenslotte niet ieder kind van gescheiden ouders uit huis plaatsen, omdat niet helemaal uit te sluiten valt dat een ouder uit frustratie of waan de fout in gaat. Het is een ongemakkelijke waarheid. Maar we zullen met incidenten moeten leren leven.
René Peters 
Mariska Doornekamp
31 mei 2014
nee het heeft niks met scheidingen te maken, het heeft alles met de bedreigingen te maken, en niet aan waarheidsvinding doen, signalen serieus nemen, en BEIDE ouders horen en ook kinderen. Laten nu eens echt professionals kijken ipv zulke mensen bij BJZ die amper een fatsoenlijke opleiding hebben en denken boven de wet te staan
agnesvandegracht
31 mei 2014
Het is niet waar dat na Savanna het aantal uithuisplaatsingen drastisch is toegenomen. Dat is een hardnekkig verhaal dat de jeugdzorgsector wil doen geloven maar als je de moeite neemt de cijfers erbij te zoeken blijkt dat beslist niet. Zelfs een groep Rotterdamse advocaten maakten die fout jaren geleden, belegden er een congres over op de Erasmusuniversiteit en ook toen bleek dat zij een foute aanname maakten.
Dat gezegd hebbende is het dus duidelijk waar de jeugdzorglobby ( communicatie-uitingen in de media worden centraal gecoordineerd door Jeugdzorg Nederland) naar toe wil. Men wil zeggen: hou ons niet verantwoordelijk voor alle risico’s want het resultaat is meer uithuisplaatsingen en dat wil niemand.
Nu even de feiten: Volgens cijfers van onder meer de Raad voor de Veiligheid wordt er gemiddeld in Nederland eens per week een kind gedood door ouders. Heel vaak blijkt jeugdzorg daar met de neus bovenop gezeten te hebben en dat risico niet te hebben gezien. Volgens de Raad voor de Veiligheid en volgens een calamiteitenonderzoek van de Inspectie leert jeugdzorg vervolgens helaas ook helemaal niets van de gemaakte fouten.
Dat verzwijgt Jeugdzorg Nederland. Men verzwijgt ook dat al het extra geld voor jeugdzorg helemaal niets heeft opgeleverd, dat jeugdzorg geen enkele effectiviteit kent als het gaat om het bestrijden van kindermishandeling en kindermoord. Vraag maar na bij het NJI bijvoorbeeld of bij hoogleraren kinderbescherming.
En zo komen we bij de kern: jeugdzorg wil niet aangesproken worden op hun functioneren. IN de loop der jaren hebben dure communicatie-adviseurs en spindoctors overal verhalen op bedacht. Zoals het verhaal dat in deze column terug komt: wij zijn niet verantwoordelijk voor wat ouders doen en waar gehakt wordt vallen spaanders.
De werkelijkheid is echter: jeugdzorg doet helemaal niets aan kindermishandeling en kindermoord want er is nul bewezen effectiviteit. Jeugdzorg gaat over het rondpompen van geld, om werkgelegenheid en om speeltjes voor bestuurders. Maar de core-business, het inschatten van veiligheidsrisico’s voor kinderen die extra toezicht op hun veiligheid nodig hebben, daar bakt men helemaal niets van. Nul komma nul effectiviteit en resultaat.
Dus deze zaak is beslist geen incident en de werkelijke ongemakkelijke waarheid is dat jeugdzorg helemaal niets uit haalt. Maar dat willen politici niet weten, liever koopt men die onrustgevoelens af met nog meer geld en vertrouwen naar jeugdzorg ook al haalt dat niets uit.
En is jeugdzorg zelfs in toenemende mate actief aan kindermishandeling an sich en mensonterende praktijken, zie de vele rapporten waaronder recent van de kinderombudsman over de extreem slordige wijze van werken, de vele fouten in dossiers en het gebrek aan goed onderzoek (waarheidsvinding).
Het zou heel belangrijk zijn als een wethouder als Rene Peters hiervoor zijn collega’s gaat waarschuwen, als wethouders de verhalen van Jeugdzorg Nederland en alle jeugdzorgbestuurders die daarbij aangesloten zijn gaan doorprikken. Het is niet voor niets dat er ontzettend veel onrust is over jeugdzorg en bv een topeconoom als prof. Heertje wijst op hoe door het rondpompen van geld (perverse prikkels) een volstrekt inhumane sector is ontstaan.
renepetersoss
31 mei 2014
Dag Agnes, ik heb zeker de moeite genomen de cijfers op te zoeken. De inspectie voor de jeugdzorg spreekt van 30% meer vost-en. En wat betreft effectiviteit van jeugdzorg en rondpompen van geld… Andere blog.
agnesvandegracht
31 mei 2014
Dag Rene, Dank voor je antwoord. Maar een vots is geen uithuisplaatsing. Wel wordt een vots in toenemende mate daarvoor gebruikt door de jeugdzorg.
Ik zal dat uitleggen. Een gedwongen uithuisplaatsing kan alleen als er een OTS is. In toenemende mate heeft jeugdzorg de truc om ingewikkelde gerechtelijke procedures te omzeilen omdat men heeft ontdekt dat het veel makkelijker gaat als je in het weekeinde of ’s avonds doet alsof er een acute noodsituatie is. Dan is het even bellen met piketdiensten onderling en hup, dan komt er onmiddellijk een VOTS en kan het kind op stel en sprong uit huis worden gehaald. Vaak met politie-invallen en hele arrestatieteams.
De informatie die de Inspectie jou heeft gegeven duidt dus niet op meer uithuisplaatsingen maar op meer brute onverwachte uithuisplaatsingen waarbij ouders machteloos zijn. Nog erger als je weet dat rechters VOTS-en zelden terug draaien. Men gaat ervan uit dat als jeugdzorg zegt dat de situatie zo ernstig is dat er een VOTS nodig is, het dan wel echt erg zal zijn. Maar onder gezinsvoogden is deze truc gewoon bekend en doet steeds meer opgeld.
Daarom geven de ciijfers die jij noemt vooral de toenemende inhumaniteit in de jeugdzorg aan en de toenemende misstanden aan. Het probleem is dat jeugdzorg bijna iedereen om de tuin kan leiden door al die ingewikkelde termen en niet meer te controleren is. Men zegt maar wat. Ook de Inspectie want die is nauw verwant aan de jeugdzorgsector en bepaald niet de onafhankelijke inspecteur en hoeder van de veiligheid van kinderen, als democratisch gewenst.
Het is volkomen gebureaucratiseerd en geïnstitutionaliseerd en disfunctioneel en steeds inhumaner. En dat kun je niet los zien van de persverse financiële prikkels die dat veroorzaken. Het gaat om geld en niet om kinderen, en om de klachten de kop in te drukken gedraagt jeugdzorg zich steeds autoritairder en inhumaner. Terwijl er nul effect is op de veiligheid van kinderen.
Onbedoeld illustreren de cijfers die men jou gaf dat. Ze gingen er vanuit dat niemand dat op zou merken, want wie doorziet de jeugdzorg in deze mate en begrijpt dit allemaal nog. Dan moet je er jaren op studeren zoals ik. Of economisch en maatschappelijk buitengewoon belezen en onderlegd zijn en de intellectuele vermogens hebben dit op basis van sociaal maatschappelijke signalen te zien en te abstraheren teneinde zo het grotere geheel te doorgronden zoals professor Heertje.
Wat jeugdzorg betreft kunnen politici niet argwanend genoeg zijn. Vergeet niet dat er hele communicatieteams dagelijks bezig zijn media en politiek te bespelen met verhalen waardoor dit rondpompen van geld (waaraan enorme werkgelegenheid- en prestigebelangen zijn verbonden) door kan gaan en zich zelfs voortdurend kan uitbreiden zonder enig effect.
Dat kan alleen door intransparantie (verschuilen achter privacy) en zand in de ogen strooien. Bijvoorbeeld met zulke ingewikkelde terminologie en procedures dat niemand het meer snapt, ook controlerende politici en media niet.
Tip: volg wat de rekenkamers zeggen over jeugdzorg en maak de rekenkamers sterker en belangrijker en neem de oncontroleerbare verhalen van jeugdzorgbestuurders minder serieus en zie ze zeker niet als ‘waarheid’.
agnesvandegracht
31 mei 2014
Zie ook dit dat net werd gepubliceerd: http://www.dichtbij.nl/t-gooi/regionaal-nieuws/artikel/3559321/de-jeugdzorg-gaat-dikwijls-haar-boekje-ver-te-buiten-.aspx
Gemeenten moeten echt ophouden hun kop in het zand te steken en veel te close te zijn met jeugdzorgbestuurders! In Amsterdam is de voormalige gemeentesecretaris nu jeugdzorgdirecteur en wordt niet eens meer gecontroleerd door de gemeente! Als er klachten binnenkomen bij de wethouder, sturen zijn ambtenaren die met naam en toenaam gewoon door naar de jeugdzorg.
Zodat jeugdzorg wraak kan nemen op de klagers. Onlangs heeft daar ook nog een stuk over getaan in het Parool, dan worden die klagers in diskrediet gebracht en door jeugdzorg als het probleem gepresenteerd! En ondertussen doen de burgemeester en de Amsterdamse jeugdzorg in de media voorkomen alsof Amsterdam een schoolvoorbeeld is van goede innovaties. Terwijl de klachten de pan uitrijzen maar op deze manier worden ‘kalt gestellt’.
Politici lijken volledig blind hiervoor. Het dringt maar niet door dat jeugdzorgbestuurders volkomen onbetrouwbaar zijn gebleken en men de misstanden nu eens serieus moet gaan nemen. Dat men al die verhalen over innovaties, alle prijzen die men zichzelf toebedeelt in hun onderlinge netwerken gewoon niet moet geloven.
Zoek de misstanden uit! En geef jeugdzorg onder geen beding extra geld meer zolang de misstanden zo groot zijn. En al helemaal niet zodat jeugdzorg dan zogenaamd beter kan functioneren, want de geschiedenis leert dat ook dat helemaal niets uithaalt.
Hof
2 juni 2014
Een kind staat onder OTS, niet de ouders,
Als nederland dit zelf al niet snapt , hoe moeten ouders zich dan voelen ?
Ouders waarvan kinderen onder OTS geplaatst worden, ouders welke om hulp vragen, maar deze niet krijgen, geen hoor en wederhoor, geen waarheidsvinding.
Nederland heeft een vertekend beeld van OTS, zo blijkt wel uit bovenstaand bericht, de ouders waarvan kinderen onder OTS worden geplaatst hebben dit kennelijk ook, en wie worden de dupe? de kinderen en hun ouders, kinderen worden uit hun vertrouwde omgeving gehaald als ouders zelf een andere invulling geven aan de OTS, maar doen ze dit ook? of is bij ouders gewoon niet bekend wat ze kunnen en mogen verwachten van de hulpverlening.
Uit ervaring kan ik zeggen dat de vraag om hulp zich omzette in een horrorfilm waarbij een gezin uit elkaar gehaald werd, zonder onderbouwende redenen, puur op “onderbuik gevoel”.
Er gaat iets goed mis hier in Nederland als het aankomt op de jeugdhulpverlening en zo langzamerhand is dat ook wel bekend, echter is er niemand die er iets aan veranderd en dat is zeer spijtig, want ons nederland verstoord zo ernstig de toekomst van ons eigen land! De kinderen zijn de toekomst, deze moeten juist een goede basis hebben om zo later dit weer over te dragen aan hun kinderen en zo weer verder… maar als er al zoveel kinderen beschadigt zijn, geen vertrouwen meer hebben, verstoorde hechtingsrelaties hebben, omdat de hulp onjuist ingezet wordt, dan staat ons land nog een fijne toekomst te wachten, een land waar niemand elkaar meer vertrouwd, waar een ieder voor zichzelf leeft en waar machtsmisbruik zal heersen.
Lieve mensen van de jeugdhulpverlening, hou het klein, hou het bij het gezin, werk eerst samen met het gezin en kijk naar de kern, ga echt op onderzoek, ipv uitgaan op je gevoel.
Bij vechtscheidingen moet een kind blijven daar waar hij/zij gewend is en een leven opgebouwd is en vanuit daar een goede verstandshouding opzetten met de andere ouder, natuurlijk zijn er gevallen waarin een UHP niet te voorkomen is, maar probeer het eens dichterbij de familie, probeer het eens dichtbij huis, opa’s oma’s , familie of buren?
Dat je ouders gaan scheiden is erg genoeg, een kind vraagt er niet om, je mag blij ijn als je broertjes of zusjes hebt waarmee je wellicht het 1 en ander kan delen, maar wat zegt de realiteit? Broertjes en zusjes worden zonder pardon uit elkaar gehaald, hoe erg is dat?
Komt dit ooit wel aan het licht? Durft men hun fouten wel onder ogen te zien? of stoppen ze die in de doofpot?
“leren van fouten” dat kennen ze bij de jeugdhulpverlening lang niet allemaal.
De Noodkreet (@denoodkreet)
2 juni 2014
Hoi Rene, Ik hoop van harte dat de schuldvraag niet politiek wordt overgenomen in januari 2015 maar dat men blijft leren en luisteren .
marco
2 juni 2014
Jeugdzorg is in mijn ogen een instelling dat hun oordelen uit aderen verslagen halen,
deze instelling is niet in staat om problemen zelf op te lozen maar laten dat anderen instellingen doen zo als trivium ,ggd en yulius enz uit hun verslagen laten ze hun oren naar hangen\.
waar het op neer komt wat deze mensen schrijven over de ouders vaak tegen hun worden gebruikt
waar door jeugdzorg met verplichtingen komen kom je die niet na dan loopt jeugdzorg gelijk naar de rechter om het af te dwingen zo werken de meeste voogden bij jeugdzorg zo als Esther vd l
jeugdzorg heeft de mag om dat jeugdzorg geen aderen jeugdzorg is het is een macht recht wat ze naar ouders doen
jeugdzorg snap niet verhouding ouders en hun kinderen