Geen Nederlands? Geen uitkering?!

Staatssecretaris Klijnsma heeft een plan. Wie geen Nederlands spreekt en leeft van een bijstandsuitkering, loopt het risico zwaar gekort te worden. Tenminste wanneer je verwijtbaar geen taalvorderingen maakt. Klijnsma heeft zelfs nagedacht over de kortingspercentages die gemeenten moeten doorberekenen. Uiteraard wordt dit alles per wet vanuit den Haag vastgelegd. Zo wordt een bezuiniging vermomd als handhaving. Briljant!

Wie in Nederland woont hoort Nederlands te spreken. Daarover geen enkel misverstand. En wie afhankelijk is van een uitkering moet al helemaal snel zorgen dat hij de taal machtig is. Als je dat weigert moet je natuurlijk aangepakt worden. En hard ook. En het helpt als gemeenten daar de ruimte voor krijgen. Maar wat Klijnsma doet is een schadelijke poging om een bezuinigingsmaatregel te vermommen als handhaving. Van bezuinigen word je niet populair. Van buitenlanders aanpakken wel. Dat zijn twee vliegen in een klap.

Hoe werkt zoiets? Den Haag stelt bij wet vast welke strafmaatregel er bij welke overtreding door de gemeente moet worden opgelegd. Zo weet de minister vrij exact hoeveel geld een strafmaatregel oplevert. Vervolgens stelt ze volgens een bepaalde formule vast hoeveel mensen er in Oss statistisch gezien gekort zouden moeten worden. En vermenigvuldigt deze beide grootheden. Dat bedrag wordt dan niet langer naar de gemeente overgemaakt.”Dat geld hebben jullie niet meer nodig. Want dat halen jullie terug bij die taalzwakke uitvreters.”

Dat heeft die Klijnsma knap gedaan. Gemeenten krijgen gewoon minder geld en moeten maar zien hoe ze dat terugverdienen aan strafkortingen voor bijstandsgerechtigden met een taalprobleem. Op die manier heeft de minister ook geen last van gemeenten die zich afvragen hoe eigenlijk precies moet worden vastgesteld wie ‘verwijtbaar’ geen taalvorderingen maakt en wie gewoon dom is. “Dat zoeken die gemeenten maar mooi zelf uit”. Bril-jant! En wakker Nederland staat nog te klappen ook. Een pluim voor Klijnsma!