Zou het erg zijn als het regionale dagblad er morgen niet meer zou zijn? En hoe overleeft ‘de krant’ het papieren dagblad? Deze en de belangrijke vraag wie er eigenlijk nog voor een onafhankelijke en professionele nieuwsgaring wil betalen, zullen op maandagavond 20 januari worden beantwoord tijdens de lezersavond van het Brabants Dagblad.
Waarom zou je betalen als je het nieuws toch gratis en voor niets van internet kunt plukken? Voor de krant letterlijk van levensbelang om daar een goed antwoord op te formuleren. Samen met onder andere collega wethouder Jan van Burgsteden uit Veghel zal ik me in de discussie over de toekomst van de regionale journalistiek mengen. Hierbij alvast mijn bijdrage. Want zo somber zie ik het niet in.
Data / informatie
Alles is op internet te vinden zegt men. Ja dat klopt. Zolang je tenminste weet waarnaar je op zoek bent. En zolang je in staat bent bronnen op hun waarde te schatten. Als alles te vinden is, dan wordt het voor een leek (of een leerling) wel erg ingewikkeld om het kaf van het koren te scheiden. Dan is de mening van een hard roepende fanaticus even waar als de genuanceerde beschouwing van een wetenschapper. Alleen veel aantrekkelijker. Volgens mij groeit de behoefte aan ‘autoriteiten’ die data kunnen vertalen in bruikbare informatie. Die ons de weg wijzen door de jungle van de digitale snelweg. Op twitter hebben dergelijke ‘duiders’ vaak de meeste volgers. De krant zou, op papier of digitaal, juist die taak op zich moeten nemen.
Emocratie / democratische controle
Als we Thomas Jefferson mogen geloven (en als we spreken over democratie dan is hij toch wel de expert) dan kunnen we de macht maar beter niet over laten aan de machthebbers. Macht corrumpeert. En daar zijn, ook in het hier en nu meer dan voldoende voorbeelden van. Hij zei: “Ik ken geen betere bergplaats voor de uiteindelijke macht over de maatschappij dan de bevolking zelf. En als we haar te weinig verlicht vinden (…) dan is de remedie haar kennis te geven.” Voor een goed werkende democratie zijn twee dingen nodig, goed onderwijs en een goedwerkende pers. En als we die pers over zouden laten aan de mannen van Pownews en hun vrienden, dan is het gedaan met onze democratie. Dan vervallen we werkelijk in een emocratie waarbij het imago van onze bestuurders belangrijker wordt dan wat ze doen. Binnen onze democratie hebben we een krant broodnodig.
Internationalisering / regionalisering
Men zegt dat de wereld steeds kleiner wordt. Een reis om de wereld kost echt geen tachtig dagen meer. En dat heeft grote voordelen. Maar een steeds kleiner wordende wereld kan ook onbegrijpelijk groot, onbekend en zelfs bedreigend zijn. Tegenover een groter wordende internationalisering (sommigen spreken zelfs over mondialisering) staat een verlangen naar het eigene, het begrijpelijke en alles wat dichtbij is. Niet voor niets kijkt heel Nederland naar ‘Boer zoekt vrouw’, luisteren we met zijn allen naar regionale muziek en groeit de belangstelling voor lokale geschiedenis, streekproducten en het dialect in het algemeen. In deze trend past een regionale krant.
Conclusie
Volgens mij is een goede krant binnen een goed lopende gemeenschap niet weg te denken. We hebben behoefte aan ‘duiders’ en hebben democratische controle gewoon broodnodig. Nu er steeds meer essentiële taken bij gemeenten komen te liggen kunnen we niet zonder regionale kranten met een goede kennis van de lokale en regionale situatie. Omdat regionale kranten bovendien naadloos aansluiten bij een groeiende belangstelling voor ‘dingen dichtbij,’ zie ik het voor het Brabants Dagblad nog niet zo somber in. Als ik het voor het zeggen had? Meer duiding, meer democratische controle en nog meer regionalisering. Zo’n krant, in welke vorm dan ook, is onmisbaar. En daar wil ik graag voor betalen.
René Peters 
josverstegen
20 januari 2014
Ja, de behoefte aan duiding en democratische controle is er. Het is echter de vraag of de krant (op papier dan wel digitaal) die behoefte gaat invullen, en zo ja, met wat voor model ze dat zullen doen. Nu al vind ik vaak de (wat langere) ingezonden brieven de meeste diepgang hebben en voor mij het meest interessant. Maar die worden niet door de journalisten geschreven. De stukken van de journalisten vind ik vaak te oppervlakkig en vaak bewust tendentieus om daarmee ook weer reactie uit te lokken. Dat niveau en de discussie vinden we al volop op het internet (en beter ook en bovendien gratis). Als er een rol blijft voor de krant, dan zie ik die meer in de regisseur-rol; de pers zoekt daarbij naar een variatie in mensen met expertise (over lokale zaken of over wereldwijde thema’s) en vragen die om een bijdrage te leveren. Meer facilitair dus dan de pretentie te hebben een inhoudelijk leiderschap te hebben. Voor een goede selectie en degelijke dossiers op internet wil ik best betalen (omdat ik dan met minimale tijdsbesteding weer goed ‘bijgepraat’ wordt over wat er echt speelt in de regio en in de wereld). Ik ben ook zo iemand die graag in het weekend met een kop koffie uitgebreid een papieren krant lees, maar dan wil ik ook echt de verdieping bijv. over de NL èn lokale politiek, Syrië, de lessen van de economische crisis, de internet-verkopen in Gemeente Oss en de gevolgen daarvan voor de winkelverkopen, etc.. Het korte ANP-nieuws hoef ik dan niet meer te zien, want die heb ik dan al 10 keer voorbij zien komen. Overigens, voor de regionale omroep (DTV en anderen) zie ik op termijn ook eerder een facilitaire / regie-rol dan dat ze zelf aan nieuwsgaring doen. Dat kunnen de dorpsomroepen veel beter / zitten veel dichter op het nieuws dat de mensen in de dorpen aanspreekt. Maar dit laatste is meer iets voor bij een nieuwe column.