“Arme bejaarden naar de koepelgevangenis,” twittert D’66 kamerlid Vera Bergkamp naar aanleiding van een artikel in de Volkskrant. “Als dit een serieus plan is zeg ik #OMG”. Net als met de ‘ambtenaar wordt psychiater hoax’, en het onterecht opgeroepen angstbeeld dat door bezuinigingen wildvreemde uitkeringsgerechtigden de blote billen van bejaarden zouden moeten wassen, zal ook hier de soep niet zo heet gegeten worden. Ook in Nederland zullen kwetsbare bejaarden met een smalle beurs niet ‘met zijn tweeën op een cel worden gelegd.’ Het is interessant te zien wie die berichten de wereld in brengt. En waarom.
Waarschuwingen voor gevaar verkopen veel beter dan goed nieuws. Vandaar ook dat de kranten er bol van staan en er politiek zoveel aandacht voor is. TV-bioloog Midas Dekkers verklaarde dat eens door er op te wijzen dat de oermens op de savanne in Afrika bij het missen van een waarschuwing gewoon opgevreten werd. Het opnemen van goed nieuws schijnt biologisch gezien een luxe te zijn. Er is natuurlijk niets mis met het wijzen op reële gevaren. Maar in Nederland lijken we soms een beetje doorgeslagen. “We leven in een cultuur van angst”, schrijft de Britse socioloog Frank Furedi. “En het betreft angsten voor zaken waar we als individu maar weinig invloed op hebben”.
Volgens Furedi wordt die angstcultuur actief in stand gehouden en gevoed door zogenaamde ‘angstondernemers’. Mensen die hun macht of winst bouwen op het cultiveren van angst bij de bevolking. “Degenen die de cultuur van angst écht voeden en in stand houden, zijn de belangengroepen. Zij spelen in op reële bedreigingen, maar vergroten die ook en maken ze politiek”. “En wanneer het onheil achteraf toch niet zo groot bleek als gedacht, zeggen die ondernemers doodleuk dat dat komt door alle aandacht die ze genereerden”.
Die Furedi heeft zeker een punt. Het oproepen van angstbeelden rondom het gevaar voor terrorisme heeft de beveiligingsindustrie geen windeieren gelegd. Verhalen over de millenniumbug hield twee jaar lang duizenden ict’ers aan het werk. Foto’s van dode bomen in relatie tot de theorie over ‘zure regen’ deed het aantal donateurs van Greenpeace enorm groeien. Het verzonnen verhaal over gemeenten die ambtenaren omscholen tot psychiater leverde enorme aandacht op voor de GGZ-lobby. Aandacht voor nieuwe vormen van griep zorgde voor een enorme groei van budgetten voor onderzoek. En de aanmaak van veel meer vaccins. Waarschuwingen voor massaontslagen vergroten de aantrekkelijkheid van de vakbond. Ik wacht de vragen van de politiek over de ‘arme bejaarden in de gevangeniskoepel’ maar rustig af. Ik ben benieuwd.
René Peters 
Henk Peters
28 augustus 2013
Hallo René,
Weeeeeer een geweldig goed artikel!
Welterusten,
Je vader
Verstuurd vanaf mijn iPad
renepetersoss
29 augustus 2013
De volgende politieke bangmakerij. Het intrekken van de luierwet. We insinueren nu weer dat bejaarden massaal aan hun lot zouden worden overgelaten. Maar dit is wat de ouderenbonden en de Raad van State zeggen over de ‘luierwet’:
“Maar de vraag blijft of er wel dergelijke rechten überhaupt kunnen worden opgenomen in het kader van de beoogde zeggenschap die bejaarden hebben over hun zorg en hun leven. Achter het voorstel schuilt een ingewikkeld juridisch proces. De Raad van State oordeelde al vernietigend over het voorstel, dat nog stamt uit de vorige verkiezingsperiode, omdat het in feite hulpbehoevenden geen nieuwe rechten verschaft. Onze zorgredacteur Jeroen Wester:
“Er werd al langere tijd getwijfeld aan de effectiviteit van de wet. Bovendien bleef de vraag of dergelijke rechten wel afdwingbaar kunnen worden door middel van een wet.”
De ouderenbond ANBO vindt het intrekken van de wet begrijpelijk. De organisatie zegt tegenover de NOS te betwijfelen of de zorg beter zou worden door de wet. Bureaucratie zou ook kunnen toenemen, vindt de bond.