Ouderdom zie je wel aankomen

Ouderdom zie je wel aankomen. Dat komt echt niet als een verrassing. Het is wel belangrijk om ook dat deel van je leven zelf vorm mee te geven. Vervelende dingen gaan niet weg als je er niet over spreekt. Beter is het om er samen het beste van te maken. (Deze column sprak ik uit voor D-tv)

Toen mijn moeder zwanger was, bouwde mijn vader een babykamertje voor mij. En toen ik wat groter werd, mocht ik helpen met het inrichten van mijn jongenskamer. En uiteindelijk, ik kom er echt niet onderuit, zal er wel een seniorenwoning moeten komen. Zo gaat dat in een mensenleven. Van baby gaat het naar kind, van kind naar jongere en via volwassenheid naar (ik moet er niet aan denken) ouderdom.

Ouderdom; ik moet er niet aan denken. Grappig is dat. Als kind droomde ik van een echte grote fiets. Als jongere droomde ik misschien wel van een brommertje en later van een eigen auto. Maar geen mens die graag nadenkt, laat staan droomt over een eigen scootmobiel. Komt tijd, komt raad, denken we dan.

Maar wat blijkt uit onderzoek? Ons hele leven streven we naar zoveel mogelijk onafhankelijkheid en bouwen we samen met de mensen om ons heen een zo prettig mogelijk leven. Maar denken over de toekomst wordt vanzelfsprekend naarmate we ouder worden. 

Mijn oud collega Tweede Kamerlid en een van mijn favoriete volksvertegenwoordigers Corrie van Brenk, probeert daar verandering in te brengen. Ze werkt tegenwoordig bij de ouderenbonden. En dat terwijl ze zelf nog maar net vijftig plus is.

Nederland vergrijst in snel tempo, zegt zij. Dat vraagt iets van de hele samenleving, ook van de ouderen zelf. Bijvoorbeeld dat zij tijdig nadenken en in gesprek gaan over ouder worden. En ze heeft gelijk natuurlijk. Senioren zijn zelf aan zet om te praten over morgen. Het project van de Kbo met die naam, heeft tot doel om de samenredzaamheid van ouderen te vergroten en te komen tot woon- en zorginitiatieven die aansluiten op de lokale behoeften en mogelijkheden.

We staan hier bij zorgbuurthuis het hageltje. Ik vind het een van de meest inspirerende plekken van Oss. Een plek waar onder de bezielende leiding van Marie Therese Jansen een gemeenschap tot stand is gekomen waar mensen die wat ouder zijn in hun buurt kunnen blijven wonen, er niet alleen voor staan en er samen letterlijk het beste van maken. In onze gemeente zijn er meer initiatieven. Zorg coöperatie Herpen. Het klooster in Oijen, noem maar op.

Ik weet het. Dromen over een brommer is echt leuker dan nadenken over een scootmobiel. Echte ouderdom is niet op voorhand iets om naar uit te kijken. Maar juist daarom is het belangrijk zelf de regie te houden en samen na te denken over hoe u het wil. Samen wonen in de buurt, zoals bij het hageltje? Elkaar vooruit helpen via een zorg coöperatie? Creatieve oplossingen waarbij ouderen en jongeren aan elkaar gekoppeld worden? Er kan best veel. Corrie en Marie Therese laten het zien. Samen met veel vrijwilligers. Maar vanzelf gaat het niet. Ouderdom overkomt je niet. Dat zie je wel aankomen. Daarom mijn stelling: senioren zijn ook zelf aan zet!