Het aantal doden door het gebruik van vuurwapens is in de Verenigde Staten schrikbarend hoog. De hoogste tijd om de verkoop van vuurwapens aan banden te leggen. Tenminste dat zou je denken. Maar een sterke lobby van enthousiastelingen van het gebruik van vuurwapens weet dat tot nu toe te voorkomen. “Guns don’t kill. People do.” Een beetje meer voorlichting of zo, daar kunnen ze mee leven. Maar een verbod is totaal overbodig.
Op zich is er geen speld tussen te krijgen. Een geweer dat keurig opgeborgen in de kast ligt doet niemand kwaad. En het grootste deel van de bezitters van vuurwapens schiet daar (ook in Amerika) niemand mee neer. Toch klinkt het argument dat vuurwapens niemand doden, ons redelijk belachelijk in de oren. Zeker in het licht van al die onschuldige slachtoffers. In ons denken ligt een verbod meer voor de hand.
Ik moest hier aan denken tijdens een debatje op Facebook over het gebruik van drugs. “Drugs zijn ongevaarlijk”, aldus een deelnemer aan de discussie. “Drugs zijn pas gevaarlijk wanneer je er verkeerd mee omgaat.” Op zich is ook hier geen speld tussen te krijgen. Want wie verantwoord omgaat met drugs zal daar op individueel niveau waarschijnlijk niet zo heel veel last van hebben.
Zou het zo kunnen zijn dat de wens tot het inperken van zaken waarvan de cijfers uitwijzen dat ze echt niet zo onschuldig zijn, cultureel bepaald is? Of dat die wens afhangt van de individuele voorkeur van een mens? Dat een Amerikaan die in het bezit is van vuurwapens het gedogen van drugs belachelijk vindt, omdat een blinde ziet dat drugs slecht voor je zijn? En dat een Nederlander die liefhebber is van partydrugs, aan de andere kant het bezit van vuurwapens verafschuwt? Het zou zomaar eens kunnen.
René Peters 
Werner
25 augustus 2019
Hoi Rene,
zit er een motie in de pijplijn of zo, het begint zowaar op een kruistocht te lijken. Ik vind de vergelijking met vuurwapens, en impliciet met de schietpartijen waar grote aantallen onschuldige omstanders het leven laten, nogal onsmakelijk en ongepast.
Drugs zijn ongezond, maar over het algemeen zijn ze alleen schadelijk voor de gebruiker. Daarnaast dient opgemerkt te worden dat slechts een relatief kleine groep problematisch gedrag vertoont, maar dat de meeste mensen dit prima weten te combineren met een normaal functionerend maatschappelijk bestaan.
Het CDA heeft het niet op drugs; tenminste, voor koning alcohol maakt men graag een uitzondering. De partijleider gaat zelfs zover dat hij met een biertje voor neus pertinente leugens over drugs verspreidt, zoals het verhaal over dodelijke slachtoffers door cannabis gebruik.
En ja, drugs zijn pas gevaarlijk als je er niet goed mee om gaat. Net als auto’s, broodmessen en elektrisch gereedschap. Maar die zijn niet in staat binnen een minuut honderden kogels af te vuren. Is het CDA gewoon tegen drugs omdat ze niks hebben met de scene, en ligt er gewoon een calvinistische levensvisie aan ten grondslag, waar de argumenten bij gezocht worden? Het zou zo maar kunnen.
René
25 augustus 2019
Je herhaalt precies de argumenten in je reactie zoals ik ze in mijn blog probeer te ontkrachten. En de rest zijn argumenten ‘ad hominem’. Maar goed.
Werner
26 augustus 2019
Hoi Rene,
ik vind dat je met die kwalificatie mijn reactie echt tekort doet. Dat wij het hartstochtelijk oneens zijn over hoe om te gaan met drugsgebruik vind ik interessant, en ik heb wel degelijk een luisterend oor voor diegenen die er een andere mening dan ondergetekende op na houden.
Maar waar ik tegen ageer is de in mijn ogen tendentieuze manier waarop je (en niet voor het eerst) vuurwapenbezit en drugsgebruik aan elkaar probeert te koppelen. Die vergelijking gaat op talloze manieren mank, en het slaat de discussie dood. Dat ik constateer dat collega’s van jou partij op dit dossier onwaarheden verkondigen kan je niet afdoen met de opmerking dat het hier een Ad Hominem betreft.
Ik heb niets liever dan een zakelijke discussie over dit onderwerp, en ben me zeker ook bewust van de risico’s van drugsgebruik en het legaliseren ervan. Maar kunnen de vergelijkingen met vuurwapens dan alsjeblieft achterwege blijven?
René
26 augustus 2019
Beste Werner, ik vergelijk geen drugs met vuurwapens. Ik vergelijk de argumenten die de NRA gebruikt met de argumenten die voorstanders van legalisering gebruiken. Beiden beweren dat drugs (of wapens) wellicht risico’s met zich meebrengen, maar dat verstandig gebruik heel goed kan. Mijn stelling is dat dat op individueel niveau misschien kan. Maar dat het maatschappelijk ontwrichtend werkt. En natuurlijk weet ik dat de vergelijking tussen drugs en wapens op heel erg veel fronten mank gaat. Maar ik vergelijk de zaken niet. Ik vergelijk de gebruikte argumenten. Want die zijn in veel gevallen dezelfde. En over de argumenten ‘ad hominem’; door woorden als ‘calvinistisch’ te gebruiken en ‘kruistocht’ om er twee te noemen, of met de tussenzin ‘biertje voor de neus’, schat jij dat in als zakelijke argumentatie of toch niet helemaal 😉.
Werner
29 augustus 2019
Hoi Rene,
Je hebt helemaal gelijk; genoemde opmerkingen waren niet zakelijk, maar kwamen voort uit ergernis over het feit dat er in mijn ogen een connectie wordt gemaakt tussen drugs en wapens. Mea Culpa.
Je hebt ook gelijk wanneer je zegt dat geen directe vergelijking maakt, maar je snapt ook wel dat wanneer je (meerdere malen) die woorden aan elkaar koppelt, er vanzelf een nare verbinding ontstaat. De zin “De succesvolle verkiezingscampagne van het CDA was te danken aan dezelfde technieken die Goebbels destijds gebruikte om Hitler aan de macht te helpen” maakt ook geen directe vergelijking tussen de NSDAP en het CDA, maar ik kan me voorstellen dat je daar toch ook niet blij van wordt.
Maar genoeg over dit onderwerp voor nu wat mij betreft. Lijkt me leuk om een keertje live te discussiëren; misschien ga ik eens een keer mee aan de wandel met jou en Bjorn als jullie dat leuk vinden (en ik tijd weet te maken).